علوم اجتماعی
صالحه خدادادی؛ محسن بدره؛ رویا پورتقی
چکیده
این مقاله نقدی تحلیلی بر کتاب خانهای بر روی آب؛ پژوهشی جامع درباب صیغۀ محرمیت و ازدواج موقت در ایران، نوشتۀ کامیل احمدی (۱۳۹۷)، با رویکرد علمالاجتماعی و با تأکید بر بعد روششناسی است. نگارندگان، پس از نقد شکلی، کتاب را در دو بخش 1) نقد محتوایی و 2) نقد روشی بررسی کردهاند. بخش اول انتقاداتی را که بهلحاظ منطق عمومی دانش به کتاب وارد ...
بیشتر
این مقاله نقدی تحلیلی بر کتاب خانهای بر روی آب؛ پژوهشی جامع درباب صیغۀ محرمیت و ازدواج موقت در ایران، نوشتۀ کامیل احمدی (۱۳۹۷)، با رویکرد علمالاجتماعی و با تأکید بر بعد روششناسی است. نگارندگان، پس از نقد شکلی، کتاب را در دو بخش 1) نقد محتوایی و 2) نقد روشی بررسی کردهاند. بخش اول انتقاداتی را که بهلحاظ منطق عمومی دانش به کتاب وارد است، احصاء کرده و در بخش دیگر نویسنده علیرغم استفاده از روش کیفی بهعنوان روش بنیادین تلاش کرده است تا فنون روشی کیفی و کمی را توأمان برای اجرا و نگارش پژوهش خود بهکار گیرد، این کتاب از هردو بعد روشی یادشده نقد شده است. نقد شکلی و محتوایی کتاب نشان میدهد که، علیرغم برخورداری اثر از ویژگیهای مثبت و قابلتوجهی مانند مطالعۀ یک موضوع چالشی و مبتلابه و همینطور گستردهکردن میدان تحقیق در چند شهر مهم کشور، درمجموع، روشمندی و انسجام یک پژوهش علمی رعایت نشده است و اشکالات متعدد روششناختی بهخصوص در ابعاد کیفی و کمی سبب میشود تا نتایج آن چندان قابلاتکا و معتبر تلقی نشوند. ازاینرو، لزوم انجام پژوهشهای اجتماعی متقن وگسترده با رعایت اصول روششناختی درباب مسئلۀ ازدواجموقت احساس میشود.