چکیده گرایش به مقاله‌نویسی در مجامع علمی کشور، به‌ویژه در بین استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌ها، ضرورت آشنایی با شیوه‌های نگارش با معیارهای علمی را امری اجتناب‌نا‌پذیر کرده است. آثاری همچون آیین نگارش مقالة علمی ـ پژوهشی اثر محمود فتوحی اقدامی بایسته برای پاسخ‌گویی به این ضرورت است. تدوین و تنظیم آثاری از این نوع ...
بیشتر
چکیده گرایش به مقاله‌نویسی در مجامع علمی کشور، به‌ویژه در بین استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌ها، ضرورت آشنایی با شیوه‌های نگارش با معیارهای علمی را امری اجتناب‌نا‌پذیر کرده است. آثاری همچون آیین نگارش مقالة علمی ـ پژوهشی اثر محمود فتوحی اقدامی بایسته برای پاسخ‌گویی به این ضرورت است. تدوین و تنظیم آثاری از این نوع نیازمند دقتنظر و وسواس علمی مطلوب، آشنایی با انواع روشهای معیار و روزامد، مطالعة آثار متقدم در همین موضوع، و بایستههای دیگری است که خوشبختانه غالب این ویژگیها در تألیف این اثر مشهود است. این مقاله حاصل بررسی اجمالی اثر و یادآوری پارهای سهوهای نگارشی و ویرایشی راهیافته در متن است که در صورت پذیرش مؤلف، امید است با رفع آنها در چاپهای آتی، اثری پیراستهتر به مخاطب عرضه شود.
چکیده خاقانی شروانی از شاعران پرآوازة قرن ششم هجری است که به تبع شاعران هم‌عصر خود در رعایت سبک فنی مصنوع و الزام به آوردن غالب اطلاعات و اصطلاحات علمی، معارف دینی، تاریخ، اسطوره، باورهای عامیانه، و ... گوی سبقت از بسیاری از همگنان خود در دشوارگویی ربوده است؛ به همین سبب، بسیاری از خاقانی‌پژوهان کوشیده‌اند، ضمن تصحیح و تنقیح دیوان ...
بیشتر
چکیده خاقانی شروانی از شاعران پرآوازة قرن ششم هجری است که به تبع شاعران هم‌عصر خود در رعایت سبک فنی مصنوع و الزام به آوردن غالب اطلاعات و اصطلاحات علمی، معارف دینی، تاریخ، اسطوره، باورهای عامیانه، و ... گوی سبقت از بسیاری از همگنان خود در دشوارگویی ربوده است؛ به همین سبب، بسیاری از خاقانی‌پژوهان کوشیده‌اند، ضمن تصحیح و تنقیح دیوان خاقانی، پرده از پارهای رمز و رازهای پوشیده در شعرش بردارند و ضمن معنی تمام یا گزینش ابیاتی از دیوان، پژوهندگان شعر خاقانی را مددکار باشند. شرح دیوان خاقانی اثر محمدرضا برزگر خالقی از دیگر کوششهای در همین مسیر است که در ادامه و پیش رویداشتن گنجینة عظیمی از خاقانیپژوهی، اعم از شرحهای کلی، گزینهها، کتابها، و مقالات فراوان، به شرح پنجاه قصیده از دیوان پرداخته است. این شرح با همة تلاشهای ستودنی شارح، مصون از سهو و خطا و عاری از نقص و کاستی نیست. این مقاله کوشیده است در حد اختصار به پارهای از این موارد بپردازد.
