هنر
زهرا حسین آبادی؛ نگار آویشی
چکیده
انسان در دورههای مختلف، هنر را بهصورت ابزاری درآورده تا به کمک آن بتواند احساسات درونیاش را بیان نموده و بر ترسهایش غلبه کند. کتاب «هنر همچون درمان» توسط آلن دوباتن و جانآرمسترانگ در زمینه هنردرمانی تدوین و نگارش شده و مهرناز مصباح آن را به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب با هدف تبیین کارکردهای گوناگون هنر در زمینههای ...
بیشتر
انسان در دورههای مختلف، هنر را بهصورت ابزاری درآورده تا به کمک آن بتواند احساسات درونیاش را بیان نموده و بر ترسهایش غلبه کند. کتاب «هنر همچون درمان» توسط آلن دوباتن و جانآرمسترانگ در زمینه هنردرمانی تدوین و نگارش شده و مهرناز مصباح آن را به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب با هدف تبیین کارکردهای گوناگون هنر در زمینههای مختلف روحی و روانی، اقتصادی و غیره به رشتۀ تحریر درآمده و اگرچه در پارهای از مباحث هنر به نوعی فدای درمان شده و از ارزش واقعی آن میکاهد، اما در مواردی نیز رویکردهای ارزندهای ارائه میکند. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به نقد انتقادی کتاب پرداخته است. روی سخن نوشتار حاضر با کیفیت شکلی و محتوایی نسخه ترجمۀ فارسی این کتاب است و نقد و بررسی کتاب اصلی محل تمرکز نخواهد بود. پس از مطالعه این کتاب میتوان چنین استنباط کرد که هدف نویسندگان از نگارش آن این است که هنر را از جایگاه اصلیاش به زیر بکشند. از این رو شاید هنردوستانی که به نظریۀ «هنر برای هنر» معتقدند، با مطالب این کتاب مخالف باشند. کتاب حاضر نگاهی افلاطونی به هنر دارد و هنر را فقط در صورتی ارزشمند میداند که بتواند به درمان مشکلات روانی انسانها بپردازد.
زبانهای خارجی
حسن زختاره
چکیده
مقدمة آخرین کتاب الکساندر ژِفِن با نام انگارة ادبیات: از هنر برای هنر تا نوشتارهای عملگرا با اعطای جایزة نوبل ادبی به باب دیلن در سال 2016 آغاز میشود که واکنشهای متناقضی را برانگیخته است. ژفن خاستگاه مخالفت با این رویداد را گونهای برداشت محدودکننده و زیباییشناختی از انگارة ادبیات میداند که از سدة نوزدهم به این ...
بیشتر
مقدمة آخرین کتاب الکساندر ژِفِن با نام انگارة ادبیات: از هنر برای هنر تا نوشتارهای عملگرا با اعطای جایزة نوبل ادبی به باب دیلن در سال 2016 آغاز میشود که واکنشهای متناقضی را برانگیخته است. ژفن خاستگاه مخالفت با این رویداد را گونهای برداشت محدودکننده و زیباییشناختی از انگارة ادبیات میداند که از سدة نوزدهم به این سو در نقد ادبی و نظریة ادبیات، بهویژه در فضای آکادمیک، چیره شده است. او همسو با نوشتههای پیشین خود، ضمن مخالفت با تمامی کسانی که از ابتدای سدة بیستویکم بحران، بیاعتباری، زوال، یا حتی مرگ ادبیات همروزگار را فریاد میزنند، از نوزایی ادبیات و لزوم بازتعریف انگارة ادبیات سخن میگوید. او در این جستار میکوشد با رویکردی «توصیفی» و ارجاع به منابع بیشمار ویژگیهای ادبیات معاصر کنشگرا را در تقابل با ادبیات خودآیین و خودبازتاب در شش حوزه برشمرد. جستار پیشرو تلاش میکند تا پس از شناساندن برداشت کارکردگرای ژفن از ادبیات همروزگار، که بسیار آمریکاییزده است، آن را با اندیشههای برخی از متفکران همدوران او مقایسه کند تا پیآمدهای رویکرد ژفن به ادبیات را، ازجمله پیدایش گونهای نقد اخلاقی و سانسور مرامی، واکاوی کند.
علوم اجتماعی
احمد جولائی؛ ابوالفضل حداد
دوره 15، شماره 35 ، شهریور 1394، ، صفحه 81-91
چکیده
هدف از نگارش این مقاله آن است که با معرفی کوتاهِ شکل (فرم) کتاب، به محتوا و درونمایههای موجود در اثر پرداخته شود و به دور از هر گونه عیبجویی، به صورتی هرچند کوتاه، نکات علمی و پژوهشیای را که در آن رعایت نشده است معرفی کند. در ابتدای این تحقیق، با تأکید بر نظریة «مؤلف مرده است» رولان بارت، سعی شده است که با نهایت احترام به مؤلف ...
بیشتر
هدف از نگارش این مقاله آن است که با معرفی کوتاهِ شکل (فرم) کتاب، به محتوا و درونمایههای موجود در اثر پرداخته شود و به دور از هر گونه عیبجویی، به صورتی هرچند کوتاه، نکات علمی و پژوهشیای را که در آن رعایت نشده است معرفی کند. در ابتدای این تحقیق، با تأکید بر نظریة «مؤلف مرده است» رولان بارت، سعی شده است که با نهایت احترام به مؤلف اثر، ملاحظات و تعریفهای بیهوده کنار گذاشته و با واکاویهای لازم، به گونهای شفاف و صریح، نقدی درونماندگار ارائه شود. اما قبل از آن نگاهی اجمالی به انواع هنرها مانند هنر برای هنر، هنر پیرو، و هنر پیشرو داریم و با ذکر تعریفهایی از آنها، در ادامة تحقیق، به هنرهای جدید نیز اشاره میکنیم تا در نهایت دلایلی را مبنی بر بهروزنبودن این کتاب متذکر شویم. در ضمن قبل از نتیجهگیری پیشنهادهایی مطرح شده است که میتواند خواننده را بیش از پیش با رویکرد جامعهشناسی در هنر آشنا کند. در مرحلة آخر، یعنی نتیجهگیری، همة مواردی که باید در زمینة نقد این کتاب رعایت شود بهترتیب ذکر شده است.