منتقدان رویکردهای سنتی بلاغت درخصوص سبکشناسی جدید تألیفات زیادی بهرشتة تحریر درآوردهاند که در این مقال سعی بر آن است تا یکی از این آثار را، یعنی أسلوبیة البیان العربی من أفق القواعد المعیاریة إلى آفاق النص الإبداعی نقد و بررسی کنیم. این اثر با روش تحلیل محتوا مورد نقد و بررسی قرار گرفته است که مهمترین نتایج آن عبارت است از مرزبندی ...
بیشتر
منتقدان رویکردهای سنتی بلاغت درخصوص سبکشناسی جدید تألیفات زیادی بهرشتة تحریر درآوردهاند که در این مقال سعی بر آن است تا یکی از این آثار را، یعنی أسلوبیة البیان العربی من أفق القواعد المعیاریة إلى آفاق النص الإبداعی نقد و بررسی کنیم. این اثر با روش تحلیل محتوا مورد نقد و بررسی قرار گرفته است که مهمترین نتایج آن عبارت است از مرزبندی دقیق بین بیان عربی در بلاغت قدیم و جدید که نویسنده توانسته با بخشی کاربردی با عنوان «قراءة و نص» به توفیق خوبی دست یابد، تناسب عنوان با مطالب کتاب در تمامی فصول و دو کلیدواژة القواعد المعیاریة و النص الإبداعیدر تمامی فصول با شواهد و استنادات موردتحلیل قرار گرفته است، نگاهی تمدنی و پویا به زبان بهمثابة یک پیکر زنده، ارائة تحلیلهای جامع در پایان هر بخش که خواننده را به یک برداشت شفاف رهنمون میشود، و نظم و تسلسل منطقی مباحث ازجمله مهمترین نقاط قوّت اثر است. ازجمله کاستیهای اثر میتوان به برخی اشتباهات ویرایشی و نگارشی، که البته بسیار اندک است، فشردهبودن مباحث کتاب و نداشتن تمرین و آزمون، نداشتن فهرست اعلام، آیات و اشعار، و بررسی و نقدنکردن آرای صاحبنظران غربی اشاره کرد.