فلسفه
مهدی عاشوری
چکیده
چهار درس «معرفتشناسی»، «آشنایی با فلسفۀ اسلامی»، «روانشناسی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان (علمالنفس)» و «فلسفۀ علم روانشناسی» در برنامۀ کارشناسی روانشناسی به مباحث فلسفی اختصاص یافته است. با انتخاب مباحثِ مناسبِ دانشجویان و با رعایت ترتیب صحیح باید کارایی این مباحث را افزایش داد. در این مقاله، پس از مروری ...
بیشتر
چهار درس «معرفتشناسی»، «آشنایی با فلسفۀ اسلامی»، «روانشناسی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان (علمالنفس)» و «فلسفۀ علم روانشناسی» در برنامۀ کارشناسی روانشناسی به مباحث فلسفی اختصاص یافته است. با انتخاب مباحثِ مناسبِ دانشجویان و با رعایت ترتیب صحیح باید کارایی این مباحث را افزایش داد. در این مقاله، پس از مروری بر جایگاه و چرایی یادگیری مباحث فلسفی در برنامۀ آموزشی روانشناسی، سرفصلهای مصوب این چهار درس نقد و بررسی و سرفصل و منابع پیشنهادی ارائه شده است. در این بررسی، چند نکته موردتوجه جدی قرار گرفته است: (1) مخاطب دانشجوی روانشناسی است، نه دانشجوی فلسفه؛ (2) در هر درس چندین رویکرد اصلی وجود دارد، که باید رویکرد مناسب دانشجویان روانشناسی انتخاب شود؛ (3) به دیگر دروس مرتبط با این مباحث در برنامۀ درسی روانشناسی توجه شود؛ (4) ترتیب ارائۀ دروس نیازمند بازنگری است؛ (5) باتوجهبه میزان ساعت دروس، باید مباحث گزینش شود؛ و (6) باوجود انتشار آثار جدید و دارای غنای بسیار، هنوز باید برای تدوین و انتشار درسنامههای مناسب دانشجویان روانشناسی اقدام کرد.
فلسفه
حسن فتحی
چکیده
تأکید بر ضرورت معرفت نفس از مشترکات میان همة مکتبها و دینهاست. علمالنفس یکی از قسمتهای مهم در نظامهای فلسفی بسیاری از فیلسوفان است که از یک جهت به طبیعیات و از جهتی دیگر به الهیات (مابعدالطبیعه) تعلق دارد. طیف وسیعی از نوشتههای فیلسوفان از زمان افلاطون و ارسطو تا امروز به علمالنفس اختصاص یافته است. علمالنفس شفای بوعلی ...
بیشتر
تأکید بر ضرورت معرفت نفس از مشترکات میان همة مکتبها و دینهاست. علمالنفس یکی از قسمتهای مهم در نظامهای فلسفی بسیاری از فیلسوفان است که از یک جهت به طبیعیات و از جهتی دیگر به الهیات (مابعدالطبیعه) تعلق دارد. طیف وسیعی از نوشتههای فیلسوفان از زمان افلاطون و ارسطو تا امروز به علمالنفس اختصاص یافته است. علمالنفس شفای بوعلی درواقع این علم را، همسو با ارسطو، بهمنزلة بخشی از طبیعیات موردبحث قرار میدهد. کتاب شرح نفس شفا، بهقلم استاد داوود صمدی آملی، درواقع اثری عالمانه با دقتی بالا و حاوی نکاتی بسیار نغز و آموزنده در ساحتهای ترجمة فارسی، نحو عربی، اصطلاحشناسی فلسفی، و شرح متن نفس ابنسیناست. این کتاب نقصهایی نیز دارد که در این مقاله به آنها اشاره شده است. مهمترین ایراد محتوایی کتاب آقای صمدی این است که در حالوهوایی مشایی و سینوی نوشته نشده است.