هدف اصلی نگارش این مقاله تحلیل و نقد ایدههای ایدئولوژیکِ تاریخنگاری شاهاسماعیل اول صفوی در کتاب ایران در عصر صفوی نوشتۀ علیاکبر ولایتی است. این کتاب در 656 صفحه، در یک مقدمه و پنج فصل با هدف بررسی تاریخ ایران در عصر صفویه سامان یافته است. نویسندة مقاله کوشیده است پیش از ورود به متن اصلی، سابقهای ازکاربست رهیافتهای ایدئولوژیک ...
بیشتر
هدف اصلی نگارش این مقاله تحلیل و نقد ایدههای ایدئولوژیکِ تاریخنگاری شاهاسماعیل اول صفوی در کتاب ایران در عصر صفوی نوشتۀ علیاکبر ولایتی است. این کتاب در 656 صفحه، در یک مقدمه و پنج فصل با هدف بررسی تاریخ ایران در عصر صفویه سامان یافته است. نویسندة مقاله کوشیده است پیش از ورود به متن اصلی، سابقهای ازکاربست رهیافتهای ایدئولوژیک را در تاریخنگاری عصر صفویه بهدست دهد. در این مسیر، دو رویکرد کلی ایدئولوژیک منتقد و رسمی شناسایی و معرفی شده است که در پسِ پشت هردو میتوان بهوضوح از ایدههای سیاسی یا مذهبی سراغ گرفت. ازنگاه نویسندة مقاله، کتاب تاریخ ایران در عصر صفوی در ذیل آثاری قرار میگیرد که میتوان از آن بهعنوان آثار تاریخنگارانۀ ایدئولوژیک رسمی یاد کرد. نویسندۀ مقاله باتوجهبه اهمیت صدر تاریخ صفویه در دو گونة تاریخنگاری منتقد و رسمی ایدئولوژیک کوشیده است با محورقراردادن دورة شاهاسماعیل اول، دستورکارهای ایدئولوژیک رسمی را در این کتاب شناسایی و استخراج کند. در این مسیر، نویسنده ضمن نقد دادههای مبتنیبر منابع مطالعاتی کوشیده است با اتکا بر منابع دستاول، رویدادهای دستخوش خوانشهای ایدئولوژیک را دستهبندی و سپس براساس دستورکارهای شناساییشده تحلیل کند.