چکیده این نوشتار، با هدف بررسی و نقد کتابِ نقد تطبیقی ادیان و اساطیر در شاهنامة فردوسی، خمسة نظامی و منطق‌الطیر، نوشتة حمیرا زمردی، استادیار دانشگاه تهران، فراهم آمده است. حاصل این بررسی این است که اولاً، مبنای کار نویسنده در این کتاب، پذیرش بی‌‌علت و غیرعلمی نظریه‌ای است که از جانب برخی غربیان، در باب ادیان و اساطیر و ارتباطشان ...
بیشتر
چکیده این نوشتار، با هدف بررسی و نقد کتابِ نقد تطبیقی ادیان و اساطیر در شاهنامة فردوسی، خمسة نظامی و منطق‌الطیر، نوشتة حمیرا زمردی، استادیار دانشگاه تهران، فراهم آمده است. حاصل این بررسی این است که اولاً، مبنای کار نویسنده در این کتاب، پذیرش بی‌‌علت و غیرعلمی نظریه‌ای است که از جانب برخی غربیان، در باب ادیان و اساطیر و ارتباطشان با یکدیگر و نحوة پیداییشان ابراز شده است. ثانیاً، روش کار نویسنده مبتنیبر روش علمی و پژوهشی نیست؛ زیرا در سراسر کتاب در هر بخش، نخست مطالبی از اساطیر ملل گوناگون آورده میشود و آنگاه، با تقطیع ابیاتی از شاهنامه یا آثار نظامی و عطار چنین القا میکند که متون نامبرده نیز متأثر از همان اساطیر و درواقع، مبیّن آنهاست. ثالثاً، بیتوجهی نویسنده به فردوسی، نظامی و عطار از حیث اعتقاد آگاهانه و راسخ ایشان به اسلام و تجلی فرهنگ اسلامی است که در جایجای آثارشان به چشم میخورد و بینونتی تام با اساطیر و نظریات بهاصطلاح اسطورهشناسان دارد. در نتیجه، حاصلِ کار نویسنده تلاشی است برای مشابه جلوهدادن متون سترگ ادب کلاسیک فارسی با دیدگاههای ایدئولوژیک اسطورهشناسان غربی و اینکه اینها چیزی نیست جز همان اساطیر الاولین.
