نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

عضو هیأت علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران؛

چکیده

چکیده
یکی از شاخص‌های پایش تحقق بند اول سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، توجه‌به توسعه کارآفرینی نوپا در کشور است؛ در واقع، به‌منظور تحقق سیاست­های اقتصاد مقاومتی نیاز به پرورش شرکت‌های نوپا و نوآور(استارت‌آپ‌ها) احساس می‌شود. تحقیق حاضر سازوکار‌های توسعه کارآفرینی نوپا در ایران را در چارچوب گفتمان اقتصاد مقاومتی شناسایی می‌کند. در همین راستا، با بررسی ادبیات موجود و اقدامات انجام گرفته در اکوسیستم‌های موفق دنیا چون سیلیکون ولی، در رابطه با نحوه حمایت از کسب و کارهای نوپا، و همچنین اقدامات صورت‌گرفته در کشور، به شناسایی مکانیسم‌های متناسب با موقعیت خاص کشور پرداخته شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که جذب و ارزش‌ نهادن بر استعدادهای موجود در هر منطقه یکی از پیشران‌های اصلی بروز کارآفرینی نوپا در بسیاری از مناطقی است که اکوسیستم مناسبی برای کارآفرینی‌های نوپا دارند. به منظور توسعه کسب وکارهای نوپا در کشور، حداقل در مراحل اولیه رشد شرکت‌ها، دولت به عنوان مهم‌ترین پیشران توسعه کارآفرینی بایستی به نحوی از آن‌ها حمایت کند. ایجاد پارک‌های علم و فناوری، مراکز رشد و مراکز شتاب‌دهنده کسب و کارهای نوپا، در کنار مواردی چون اصلاح مقررات، کمک‌های مالی و ارزش گذاشتن بر سرمایه انسانی موجود در کشور، از جمله مکانیسم‌های مؤثر بر توسعه کارآفرینی نوپا در کشور هستند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

مکانیسم‌های توسعه کارآفرینی نوپا در ایران درچارچوب گفتمان اقتصاد مقاومتی

نویسنده [English]

  • Hamid Padash

چکیده [English]

چکیده
یکی از شاخص‌های پایش تحقق بند اول سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، توجه‌به توسعه کارآفرینی نوپا در کشور است؛ در واقع، به‌منظور تحقق سیاست­های اقتصاد مقاومتی نیاز به پرورش شرکت‌های نوپا و نوآور(استارت‌آپ‌ها) احساس می‌شود. تحقیق حاضر سازوکار‌های توسعه کارآفرینی نوپا در ایران را در چارچوب گفتمان اقتصاد مقاومتی شناسایی می‌کند. در همین راستا، با بررسی ادبیات موجود و اقدامات انجام گرفته در اکوسیستم‌های موفق دنیا چون سیلیکون ولی، در رابطه با نحوه حمایت از کسب و کارهای نوپا، و همچنین اقدامات صورت‌گرفته در کشور، به شناسایی مکانیسم‌های متناسب با موقعیت خاص کشور پرداخته شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که جذب و ارزش‌ نهادن بر استعدادهای موجود در هر منطقه یکی از پیشران‌های اصلی بروز کارآفرینی نوپا در بسیاری از مناطقی است که اکوسیستم مناسبی برای کارآفرینی‌های نوپا دارند. به منظور توسعه کسب وکارهای نوپا در کشور، حداقل در مراحل اولیه رشد شرکت‌ها، دولت به عنوان مهم‌ترین پیشران توسعه کارآفرینی بایستی به نحوی از آن‌ها حمایت کند. ایجاد پارک‌های علم و فناوری، مراکز رشد و مراکز شتاب‌دهنده کسب و کارهای نوپا، در کنار مواردی چون اصلاح مقررات، کمک‌های مالی و ارزش گذاشتن بر سرمایه انسانی موجود در کشور، از جمله مکانیسم‌های مؤثر بر توسعه کارآفرینی نوپا در کشور هستند.

کلیدواژه‌ها [English]

  • کلمات کلیدی: کارآفرینی نوپا
  • توسعه کارآفرینی
  • اقتصاد مقاومتی
  • ایران
  1. چاره خواه، چ.، فرطوسی، م.،و ملایری، م. (1393). سرمایه گذاری در کسب و کارهای نوپا با نگاهی به وضعیت کشورهای و منطقه. تهران: مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال.
  2. سلطانی، ب. (1382). بررسی پارک‌ها و مراکز رشد در ایران. نخستین کارگاه آموزشی پارک‌ها و مراکز رشد علم و فناوری. اصفهان.
  3. معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری. (1390). پارک علم و فناوری و مراکز رشد. تهران: دفتر ارتباطات و اطلاع رسانی.

 

  1. Atherton, A. (2012). Cases of startup financing: An analysis of new venture apitalisation structures and patterns. International Journal of Entrepreneurial Behaviour & Research, 28-47.
  2. Bansal, M. (2012). statistics about funding in the startups. Retrieved from TechAloo: http://techaloo.com/statistics-about-funding-in-the-startups/
  3. Brehhang , l. (2012). Accelerating Success: A Study of Seed Accelerators and Their Defining Characteristics. Bachelor Thesis in Industrial Engineering and Management. Borella, P. (2012). Startup Sauna: Accelerating Startups from Northern Europe &. Russia. Espoo: Startup Sauna.
  4. Burns, P., & Dewhurst, J. (1996). Small Business and Entrepreneurship. London cMillan Press Ltd, United Kingdom, 37-73.
  5. Calopa, M. K., Horvat, J., & Lalic, M. (2014). Analysis of financing sources for start-up companies. Journal of Management, 19-44.
  6. Campbell, J. R. (2013). and Technology: An Assessment Chinese Science and Technology Policy. Technology Innovation, 1-15.

10. Christofidis, C., & Debnande, O. (2001). financing innovation firms through venture capital. Europian Invesment Bank.

11. Cornell University, INSEAD, and WIPO. (2013). The Global Innovation Index 2013: The Local Dynamics of Innovation. Geneva, Ithaca, and Fontainebleau.

12. Cornell University, INSEAD, and WIPO. (2014). The Global Innovation Index 2014: The Human Factor in Innovation. Fontainebleau, Ithaca, and Geneva.

13. Cornell University, INSEAD, and WIPO. (2015). The Global Innovation Index 2015: Effective Innovation Policies for Development. Fontainebleau, Ithaca, and Geneva.

14. Criscuolo, C., Gal, p., & Menon, C. (2014). Dynamics of employment growth: new evidence from 18 countries. OECD scince, tevhnology and industry policy paperson.14,OECD publishing. http://dx.doi.org/10.1787/5zj417hj4hg6-en.

15. Davila, A., Foster, G., & Gupta, M. (2003). Venture-Capital Financing and the Growth of Startup Firms. Journal of business venturing, 18(6),, 689-708.

16. Dilger, R. (2013). SBA Assistance to Small Business Startups: Client Experiences and Program Impact. Congressional Research Service, 1-21.

17. Dolatabadi, H. (2015). Analysis of the Impact of Ethnocentric and Resistive Economy on Sustainable Competitive Advantage (Case Study: Automotive Parts Manufacturing Companies). The Open Access Journal of Resistive Economics. Volume 8 , 2345-4954.

18. European Commision on SME. (2008). Your Business is Our Business. Starting a Business Incubator. Enterprise Europe Network, (release date 30.04.2008). Available on: http://enterprise-europe-network.ec.europa.eu/index_en.htm/.

19. Gorman, M., & Sahlman, W. (1989). What do venture capitalists do? Journal of Business Venturing 4, 231–248.

20. Graham, P. (2004). big ideas from the computer age. O'Reilly Media, Inc.

21. Hellmann , T., & Puri, M. (2002). Venture Capital and the Professionalization of Start-Up Firms: Empirical Evidence. THE JOURNAL OF FINANCE • VOL. LVII, NO. 1, 169-198.

22. Hellmann, T., & Puri, M. (2000). The interaction between product market and financing strategy:The role of venture capital. Review of Financial Studies 13, 959-984.

23. Herrmann, B., Gauthier, J., Berman, R., & Marmer, M. (2015). The Global Startup Ecosystem Ranking 2015 *excluding China, South Korea and Japan. Startup Compass Inc.

24. Hochberg, Y. (2015). Accelerating Entrepreneurs and Ecosystems: The Seed Accelerator Model. Rice University, MIT & NBER† Conference Draft.

25. Hudson, M. (2014). Important Things to Know About Angel Investors - 2014. Retrieved from Angel Capital Association: http://www.angelcapitalassociation.org/data/Documents/Resources/ACA-AngelBackground2014.pdf

26. Ingley, C. (2007). Effective governance for start-up companies regarding the board as a strategic resource. Int. J. Business Governance and Ethics, Vol. 3, No. 3,, 309-328.

27. Indian Government. (2016). Startup India: Action Plan. New Delhi: Department of Industrial Policy and Promotion.

28. INSEAD and WIPO. (2012). The Global Innovation Index 2012: Stronger Innovation Linkages for Global Growth. Geneva.

29. kauffman foundation. (2015). Entrepreneurship policy digest. Retrieved from Kauffman foundation: www.kauffman.org/policydigest

30. Kolvereid, L., & Isaksen, E. (2006). New business start-up and subsequent entry into self-employment. Journal of Business Venturing 21 , 866– 885.

31. Kotha, R., & George, G. (2012). Friends, family or fools: Entrepreneur experience and its implications for equity distribution and resource mobilization. Journal of Business Venturing, 525-543.

32. Kushida, K. (2001). Japanese Entrepreneurship: Changing Incentives in the Context of Developing a New Economic Model. STtanford Journal of East Asian Affairs, 86-96.

33. Lesakova, L. (2012). The Role of Business Incubators in Supporting the SME Start-up. Acta Polytechnica Hungarica, 85-95.

34. Lindelof, P., & Lofsten, h. (2003). Science park location and new technology-based firms in Sweden–implications for strategy and performance. Small Business Economics, 20(3), 245-258.

35. Mazzucato, M. (2013). The Enterpreniual State. London: Anthem Press.

36. McKakill, T. (2009). An Introduction to Angel Investing. Windsor, Melbourne: Breakthrough Publications.

37. OECD. (2015). Young SMEs, growth and job creation. http://dx.doi.org/10.1787/5jz417hj6hg6-en.

38. Reis Eric. (2011). The Lean Startup.New York: Crown Business.

39. S shane، و S Venkatarman. (2000). The promise of entrepreneurship as a field of research. Academy of Management Review 25(1)، 217-226.

40. Startup Genomy. (2012). startup ecosystem report.

41. Tedesco, D. (2014). An Overview of the Venture Capital Process for Entrepreneurs. Entrepreneurship and Innovation White Paper Series, 1-8.

42. Weerawardena, j., Ocass, A., & Julian , C. (2006). Does industry matter? Examining the role of industry structure and organizational learning in innovation and brand performance. Journal of business research.

43. Yanga, C.-H., Motohashi, K., & Rong , J. (2009). Are new technology-based firms located on science parks really more innovative? Evidence from Taiwan. Research Policy 38 , 77–85.

44. Young, D. (2012). MAKE BUSINESS YOUR BUSINESS: SUPPORTING THE START-UP AND DEVELOPMENT OF SMALL BUSINESS. URN 12/827 www.nationalarchives.gov.uk/doc/opengovernment-licence,.