در این مقاله کتاب آموزش زبان ژاپنی با متون روزنامه، تألیف اوسامو میزوتانی و نوبوکو میزوتانی، معرفی و نقد میشود که برای تدریس در کلاسهای متون مطبوعاتی تهیه شده و در ژاپن و سایر کشورها، ازجمله ایران، در دورههای آموزش زبان ژاپنی استفاده میشود. این نوشتار میکوشد نقاط ضعف و قوت اثر را باتوجهبه نیازهای زبانآموزان ایرانی آشکار ...
بیشتر
در این مقاله کتاب آموزش زبان ژاپنی با متون روزنامه، تألیف اوسامو میزوتانی و نوبوکو میزوتانی، معرفی و نقد میشود که برای تدریس در کلاسهای متون مطبوعاتی تهیه شده و در ژاپن و سایر کشورها، ازجمله ایران، در دورههای آموزش زبان ژاپنی استفاده میشود. این نوشتار میکوشد نقاط ضعف و قوت اثر را باتوجهبه نیازهای زبانآموزان ایرانی آشکار کند. نقد این کتاب از دو منظر متفاوت انجام شده است: نخست به کارکردهای آموزش زبانی کتاب توجه شده و توانایی کتاب در آموزش مؤثر زبان رایج در مطبوعات ژاپنی ارزیابی شده است و دوم، به کارکردهای فرهنگی اثر توجه شده و تصویری که کتاب میکوشد از جامعه و فرهنگ ژاپن بهدست دهد تحلیل و بررسی شده است. برای این منظور، مقالاتی از رسانههای واقعی ژاپن بهطور تصادفی انتخاب شدهاند و با برچسبدهی موضوعی و برچسبدهی قطبیت، بهلحاظ کمی و کیفی با مقالات کتاب مقایسه شدهاند.
دوره 16، ویژهنامه زبانشناسی و زبانهای خارجی ، مرداد 1395، ، صفحه 99-120
چکیده
مقاله حاضر میکوشد «فرهنگ یکجلدی فارسی به ژاپنی و ژاپنی به فارسی معاصر» تألیف تسونهئو کورویاناگی (Tsuneo Kuroyanagi) را معرفی و توصیف نماید و شکل و محتوای آن را با معیارهای فرهنگنگاری نوین بسنجد و محاسن و معایب آن را آشکار سازد. این فرهنگ، چکیده کلیه آثار پیشین مؤلف در حوزه فرهنگنگاری است و در هر دو کشور ایران و ژاپن در غیاب فرهنگ ...
بیشتر
مقاله حاضر میکوشد «فرهنگ یکجلدی فارسی به ژاپنی و ژاپنی به فارسی معاصر» تألیف تسونهئو کورویاناگی (Tsuneo Kuroyanagi) را معرفی و توصیف نماید و شکل و محتوای آن را با معیارهای فرهنگنگاری نوین بسنجد و محاسن و معایب آن را آشکار سازد. این فرهنگ، چکیده کلیه آثار پیشین مؤلف در حوزه فرهنگنگاری است و در هر دو کشور ایران و ژاپن در غیاب فرهنگ لغت دوزبانه قابل اعتنای دیگری، مورد استفاده گسترده دانشجویان، پژوهشگران و مترجمان قرار میگیرد. همانگونه که در پیشگفتار اثر آمده است، مخاطبان این فرهنگ در وهله اول دانشجویان و علاقمندان زبان فارسی در ژاپن هستند و طبعاً این فرهنگ با توجه به نیازهای آنان تألیف گشته است و به همین دلیل نیز استفاده از آن برای دانشجویان زبان ژاپنی در ایران دشواریهایی به همراه دارد، اما از آنجا که مؤلف طبق ادعای خود در ابتدای بخش دوم این فرهنگ، به استفاده دانشجویان ایرانی از این فرهنگ نیز گوشه چشمی دارد، مقاله حاضر به طور خاص با محور قرار دادن نیازهای دانشجویان زبان ژاپنی در ایران به نقد و بررسی این فرهنگ میپردازد.