زبان‌های خارجی
فاطمه بیات فر؛ نجمه شبیری
چکیده
ارزیابی کیفیت ترجمۀ متون ادبی همواره قاعده‌‌گریز بوده است، چنان‌که برخی نظریه‌پردازان ترجمۀ وفادار به متن اصلی را امکان‌ناپذیر می‌‌دانند. ازاین‌رو، به‌مرور زمان، نظریه‌‌های مختلفی برای سنجش متون ادبی پدید آمده است. در این مقاله، با بررسی تطبیقی نظام ارزشی گفتمان رمانس ماه لورکا و ترجمۀ فارسی شاملو از آن، از طریق بررسی عواملی ...
بیشتر
ارزیابی کیفیت ترجمۀ متون ادبی همواره قاعده‌‌گریز بوده است، چنان‌که برخی نظریه‌پردازان ترجمۀ وفادار به متن اصلی را امکان‌ناپذیر می‌‌دانند. ازاین‌رو، به‌مرور زمان، نظریه‌‌های مختلفی برای سنجش متون ادبی پدید آمده است. در این مقاله، با بررسی تطبیقی نظام ارزشی گفتمان رمانس ماه لورکا و ترجمۀ فارسی شاملو از آن، از طریق بررسی عواملی چون پیشفرض، زمینۀ قبلی، پارهگفتارها، اصل همکاری، پیوند و پیوستگی، و درونمایه، به اهمیت نقش گفتمان و بافت در تحلیل و ترجمۀ متون ادبی تأکید و نشان داده شد که مترجم تا چه حد میتواند با رعایت گفتمان و بافت زبان مقصد به متن زبان مبدأ وفادار بماند، چنان‌که در این راه شاملو در ترجمهاش از رمانس لورکا تمام انسجامهای زبانی را حفظ کرده و انسجام بلاغی را نیز جز در یک مورد برقرار ساخته است. ازاین‌رو، با پیشفرضدانستن لزوم توجه به گفتمان و بافت زبان مبدأ و مقصد در ترجمه میتوان ترجمۀ شاملو از رمانس ماه را ترجمهای وفادار به متن اصلی قلمداد کرد.
زبان‌های خارجی
نجمه شبیری؛ فاطمه بیات فر
چکیده
فرمالیست‌‌هایی چون شکلوفسکی در بررسی اثر دیدگاه فرامتنی را به کناری می‌‌نهند و باتوجه‌‌به خود متن و عناصر و مؤلفه‌‌های درون‌متنی به ادبیت متن دست می‌‌یابند و کم‌تر به تَسری عوامل فرامتنی به متن توجه دارند. اینان ویژگی «شگفتی» را در زبان ادبی قائل‌اند و به نگاه متفاوت به امور عادی باور دارند و در این مسیر، انواع هنجارگریزی ...
بیشتر
فرمالیست‌‌هایی چون شکلوفسکی در بررسی اثر دیدگاه فرامتنی را به کناری می‌‌نهند و باتوجه‌‌به خود متن و عناصر و مؤلفه‌‌های درون‌متنی به ادبیت متن دست می‌‌یابند و کم‌تر به تَسری عوامل فرامتنی به متن توجه دارند. اینان ویژگی «شگفتی» را در زبان ادبی قائل‌اند و به نگاه متفاوت به امور عادی باور دارند و در این مسیر، انواع هنجارگریزی را باعث آشناییزدایی می‌‌دانند. پرویز شاپور، علاوه‌بر نگاه متفاوتش به ژانر طنز، که منتهی به خلق نوع جدیدی به‌نام کاریکلماتور شده، در کاریکلماتورهایش از برخی شگردهای آشناییزدایی به‌ویژه هنجارگریزی معنایی بهره برده است تا زبانش هم‌چون ژانرش غیرتکراری، تازه، و نو بنمایاند. با استفاده از شگردهایی چون تناقض، تشخیص، تشبیه، استعاره، دلالت چندگانۀ واژگانی، حسن تعلیل، حس‌آمیزی، و وارانگی سعی داشته است تا جلوه‌ای تازه از دنیا را به خوانندگان بنمایاند و در این راه نگاه جان‌دار او به طبیعت و درپی آن درهم‌آمیختن امور عینی و ذهنی غبار عادت از این شگردها زدوده و جان دوباره‌ای به امور مألوف بخشیده است. در این پژوهش، مطابق با مفاهیمی که ذکر می‌شود، به بررسی کاریکلماتورهای کتاب به نگاهم خوش آمدی پرویز شاپور پرداخته می شود تا با بررسی دقیق پرده از راز و رمز نگاه و بیان ساده اما جالب اذهان این کاریکلماتورنویس برداشته شود.
