زبان‌های خارجی
صابر محسنی
چکیده
این مقاله به بررسی ریتم در ترجمه‌های مهوش قویمی از آثار کریستیان بوبن می‌پردازد. بوبن اندیشه‌ای ساده و صمیمانه را در قالب سبکی ساده و فارغ از جمله‌های پیچیده و کلمه‌های پرطمطراق بیان می‌کند. نوشته‌های او سرشار از جمله‌های کوتاهی است که ریتم آرام یا تند آن‌ها بیان‌گر احساس و اندیشة شخصیت‌هاست. از دیدگاه هانری مشونیک، هر متن ریتم ...
بیشتر
این مقاله به بررسی ریتم در ترجمه‌های مهوش قویمی از آثار کریستیان بوبن می‌پردازد. بوبن اندیشه‌ای ساده و صمیمانه را در قالب سبکی ساده و فارغ از جمله‌های پیچیده و کلمه‌های پرطمطراق بیان می‌کند. نوشته‌های او سرشار از جمله‌های کوتاهی است که ریتم آرام یا تند آن‌ها بیان‌گر احساس و اندیشة شخصیت‌هاست. از دیدگاه هانری مشونیک، هر متن ریتم خاص خود را دارد که نقشی اساسی در معنازایی آن ایفا می‌کند. وظیفة مترجم کشف عناصر معنازایی در متن اصلی و سپس بازآفرینی آن در ترجمه است که مشونیک از آن بهعنوان «مطابقت بوطیقایی» (concordance poétique) متن اصلی با ترجمه یاد می‌کند. بررسی ترجمة دو داستانِ ابله محله و ایزابل بروژ نشان میدهد که هرچند مترجم بهدلیل تفاوتهای زبانی یا برای رعایت قواعد درستنویسی گاهی از ریتم متن اصلی فاصله گرفته، اما در بازآفرینی ریتم و نشانههای شفاهیت (oralité) متن موفق شده است.
