هنر
محمد علی مراتی
چکیده
این مقاله به کتاب انسانشناسی موسیقی الن مریام (۱۹۲۳-۱۹۸۰) نگاهی منتقدانه دارد، درحالی‌که روند تاریخ موسیقی‌شناسی قومی (ethnomusicology) این اثر را به‌عنوان یکی از مبانی این رشته موردتوجه قرار می‌دهد. دانش موسیقی‌شناسی و ارتباط آن با انسانشناسی بعد از نیمۀ دوم قرن بیستم به‌نوعی با موسیقی و انسان به‌تدریج گره خورده است. این مقاله قصد ...
بیشتر
این مقاله به کتاب انسانشناسی موسیقی الن مریام (۱۹۲۳-۱۹۸۰) نگاهی منتقدانه دارد، درحالی‌که روند تاریخ موسیقی‌شناسی قومی (ethnomusicology) این اثر را به‌عنوان یکی از مبانی این رشته موردتوجه قرار می‌دهد. دانش موسیقی‌شناسی و ارتباط آن با انسانشناسی بعد از نیمۀ دوم قرن بیستم به‌نوعی با موسیقی و انسان به‌تدریج گره خورده است. این مقاله قصد دارد تا با درنظرگرفتن محورهای اساسی و بنیادین «انسان موسیقایی» این اثر را در نظریههای معاصر بررسی کند. احتمالاً طرح برخی مبانیهای مریام در این کتاب، برای خود او نیز اگر امروز زنده بود با چالشهایی مواجه بود. روند این نقد و بررسی در روشها و اندیشههای موسیقی‌شناسی تطبیقی مقایسههایی خواهد داشت که در یکیدو دهۀ اخیر دوباره با انجمنهای بینالمللی موسیقی احیا شده است، اما نگاه اساسی این مقاله نقد معاصر درونرشتۀ موسیقی‌شناسی قومی است که به استفاده از نظریهها و روشهایی مستقلتر از علوم انسانی یا علوم اجتماعی معتقد است.
