شمار چشمگیر و اهمیت آثار شرق‌شناسان و ایران‌شناسان، ترجمۀ برخی از این پژوهش‌ها را ضروری کرده است؛ و انتشار فراوان این دسته از آثار در چند دهۀ اخیر به‌صورت ترجمۀ کتاب و مقاله، ضرورت ارزیابی و بررسی آن‌ها را نشان می‌دهد. بررسی پیاپی ترجمه‌ها نشان می‌دهد که اصولی برای ارتقای کیفیت علمی و ادبی ترجمه لازم است. گاهی رعایت‌نکردن برخی ...
بیشتر
شمار چشمگیر و اهمیت آثار شرق‌شناسان و ایران‌شناسان، ترجمۀ برخی از این پژوهش‌ها را ضروری کرده است؛ و انتشار فراوان این دسته از آثار در چند دهۀ اخیر به‌صورت ترجمۀ کتاب و مقاله، ضرورت ارزیابی و بررسی آن‌ها را نشان می‌دهد. بررسی پیاپی ترجمه‌ها نشان می‌دهد که اصولی برای ارتقای کیفیت علمی و ادبی ترجمه لازم است. گاهی رعایت‌نکردن برخی اصول ضروری، آسیب جدی به بازگردانی اثر وارد میکند و خواننده را از درک درست متن باز میدارد. از اینرو بحث و تأکید این مقاله آن است که با آگاهی مترجمان به برخی از این اصول میتوان تاحدودی از گسترش آن‌ها جلوگیری و زمینۀ ارتقای محتوای ترجمه‌ها را فراهم کرد. بهنظر میرسد که ترجمۀ پژوهش‌های تاریخی، فنون ویژهای را طلب میکندکه در ترجمۀ متون علوم دیگر چندان ضروری نیست. در این مقاله بررسی برخی از آسیبهای متداول در فن بازگردانی پژوهش‌های ایران‌شناسی و شرقشناسی تلاش شده است مهارتها و برخی از اصول لازم معرفی شود.
