زبان‌های خارجی
اسماعیل فرنود
چکیده
اثر ترجمه‌شده را با دیدگاه‌های متفاوتی می‌توان مطالعه کرد؛ یکی از این دیدگاه‌ها معیارهای نقد ترجمه مبتنی‌بر کارکرد ترجمه است. گاهی این کارکرد بیشتر فرامتنی است و گاهی به گفتمانی می‌پردازد که اثر ترجمه‌شده در جامعۀ مقصد تولید می‌کند. مطالعه و بررسی مقابله‌ای متن مبدأ و متن مقصد، به‌لحاظ زبانی، آموزشی، و در سنجش کیفیت ترجمه ...
بیشتر
اثر ترجمه‌شده را با دیدگاه‌های متفاوتی می‌توان مطالعه کرد؛ یکی از این دیدگاه‌ها معیارهای نقد ترجمه مبتنی‌بر کارکرد ترجمه است. گاهی این کارکرد بیشتر فرامتنی است و گاهی به گفتمانی می‌پردازد که اثر ترجمه‌شده در جامعۀ مقصد تولید می‌کند. مطالعه و بررسی مقابله‌ای متن مبدأ و متن مقصد، به‌لحاظ زبانی، آموزشی، و در سنجش کیفیت ترجمه مفید است که به آن ارزیابی ترجمه میگوییم. نقد ترجمه «باید به این مسئله بپردازد که ترجمه در جامعة مقصد چه می‌کند» (فرحزاد 1387: 39). مترجم محصولی را تولید می‌کند و این محصول در جامعۀ مقصد مصرف میشود و درنتیجه تولید فکر و ایدئولوژی می‌کند. در این نوع مطالعه، بازتاب کار مترجم فراتر از بررسی درست یا اشتباهبودن ترجمۀ یک واژه است. تفکر انتقادی باید کل گفتمان و پیآمدهای مجموعۀ تولیدشده را هدف قرار دهد. در این نوشتار، نگاهی میاندازیم به پذیرش آثار کریستیان بوبن و نقش ترجمه‌های این آثار توسط مهوش قویمی در معرفی این نویسندۀ فرانسوی به مخاطبان فارسیزبان.
زبان‌های خارجی
صابر محسنی
چکیده
این مقاله به بررسی ریتم در ترجمه‌های مهوش قویمی از آثار کریستیان بوبن می‌پردازد. بوبن اندیشه‌ای ساده و صمیمانه را در قالب سبکی ساده و فارغ از جمله‌های پیچیده و کلمه‌های پرطمطراق بیان می‌کند. نوشته‌های او سرشار از جمله‌های کوتاهی است که ریتم آرام یا تند آن‌ها بیان‌گر احساس و اندیشة شخصیت‌هاست. از دیدگاه هانری مشونیک، هر متن ریتم ...
بیشتر
این مقاله به بررسی ریتم در ترجمه‌های مهوش قویمی از آثار کریستیان بوبن می‌پردازد. بوبن اندیشه‌ای ساده و صمیمانه را در قالب سبکی ساده و فارغ از جمله‌های پیچیده و کلمه‌های پرطمطراق بیان می‌کند. نوشته‌های او سرشار از جمله‌های کوتاهی است که ریتم آرام یا تند آن‌ها بیان‌گر احساس و اندیشة شخصیت‌هاست. از دیدگاه هانری مشونیک، هر متن ریتم خاص خود را دارد که نقشی اساسی در معنازایی آن ایفا می‌کند. وظیفة مترجم کشف عناصر معنازایی در متن اصلی و سپس بازآفرینی آن در ترجمه است که مشونیک از آن بهعنوان «مطابقت بوطیقایی» (concordance poétique) متن اصلی با ترجمه یاد می‌کند. بررسی ترجمة دو داستانِ ابله محله و ایزابل بروژ نشان میدهد که هرچند مترجم بهدلیل تفاوتهای زبانی یا برای رعایت قواعد درستنویسی گاهی از ریتم متن اصلی فاصله گرفته، اما در بازآفرینی ریتم و نشانههای شفاهیت (oralité) متن موفق شده است.
