فلسفه
ابراهیم رنجبر
چکیده
رابرت گروستست یکی از علمای بزرگ سدۀ 12 و 13 در دانشگاه آکسفورد به شمار میرود. گروستست رسالهای نوشته با عنوان دربارۀ نور و در آن رساله سعی کرده تبیینی از نور به دست بدهد که هم با نگاه علمی-فلسفی او و مسالۀ خلقت در سفر پیدایش مناسبت داشته باشد. به همین سبب او در رسالۀ دربارۀ نور در بخش نخست دربارۀ ماهیت نور سخن می گیرد و توضیح می ...
بیشتر
رابرت گروستست یکی از علمای بزرگ سدۀ 12 و 13 در دانشگاه آکسفورد به شمار میرود. گروستست رسالهای نوشته با عنوان دربارۀ نور و در آن رساله سعی کرده تبیینی از نور به دست بدهد که هم با نگاه علمی-فلسفی او و مسالۀ خلقت در سفر پیدایش مناسبت داشته باشد. به همین سبب او در رسالۀ دربارۀ نور در بخش نخست دربارۀ ماهیت نور سخن می گیرد و توضیح می دهد که از منظر فلسفۀ طبیعی چطور ممکن است نور موجد همه چیز باشد و چگونه نور می تواند از درون این جهان، و نه بیرون از آن، به آن فعلیت یا به تعبیری صورت ببخشد. او اذعان می کند که نور فی نفسه متکثر می شود و ماده را از درون ماده اتساع می بخشد و همین مبنایی می شود تا گروستست در بخش دوم رساله، تبیینی بدیع از مسئلۀ خلقت به دست می دهد. در این مقاله سعی خواهیم کرد نخست پایه های فکری گروستست را بررسی کنیم و نشان بدهیم که او بر اساس کدام مبانی فلسفی چنین تفسیری از نور به دست می دهد و سپس به بررسی نظرات او در رسالۀ دربارۀ نور خواهیم پرداخت و در آخر نشان خواهیم داد که رویکرد او به نور می تواند موجب پیدایش فلسفۀ رنسانس شود.
