زبان و ادبیات فارسی
امید ذاکری کیش
چکیده
حدود ده سال است که کمیتۀ برنامهریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تصمیم گرفته است رشتۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی را به گرایشهای مختلف تقسیم کند. مبنای اولیۀ این تقسیمبندی انواع ادبی ارسطویی است. بر این اساس، یکی از این گرایشها ادبیات غنایی است. در این مقاله، که بهروش انتقادی ـ مروری نوشته شده است، یکی از دروس این گرایش بهنام ...
بیشتر
حدود ده سال است که کمیتۀ برنامهریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تصمیم گرفته است رشتۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی را به گرایشهای مختلف تقسیم کند. مبنای اولیۀ این تقسیمبندی انواع ادبی ارسطویی است. بر این اساس، یکی از این گرایشها ادبیات غنایی است. در این مقاله، که بهروش انتقادی ـ مروری نوشته شده است، یکی از دروس این گرایش بهنام «آثار غنایی غیرمنظوم» نقد و بررسی میشود. اصطلاح «غیرمنظوم» در عنوان درسنامه نارساست. باتوجهبه سایر اجزای درسنامه بهتر است اصطلاح «منثور» جایگزین آن شود. همچنین، اصطلاح «شناخت تحلیلی» در هدف مبهم است و بهتر است از اصطلاح «بررسی تحلیلی» استفاده شود. باتوجهبه رئوس مطالب و منابع آشکار است که طراحان این درسنامه از استاد درس خواستهاند تا داستانهای عامیانۀ بلند را بهعنوان منابع اصلی تدریس کند. این داستانها، باتوجهبه اینکه سالیان متمادی بهصورت شفاهی دربین مردم نقالی میشده است، اجزای متنوعی دارد و از منظر ساختاری ارتباط چندانی با سرفصل گرایش ادبیات غنایی ندارد. بهتر است متون منثور موزون، متون نثر فنی، و داستانهای مدرن فارسی بهعنوان منابع این درسنامه مدنظر قرار گیرد.