اقتصاد
مهدی حاج امینی؛ محمد علی ابوترابی
دوره 18، شماره 9 ، آذر 1397، ، صفحه 93-114
چکیده
اگرچه از ارائۀ اولین نظریههای تخصصی توسعه تا‌به‌حال کم‌تر از یک قرن میگذرد، سیر تحول آنها پرشتاب و مجادلهبرانگیز و روشن‌گر بوده است. درحالی‌که هر نظریه تلاش کرده است که بُعدی از علل و ماهیت توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی را توضیح دهد، ازسوی نظریه های جدیدتر به‌نقد کشیده شده است تا بدین ترتیب علم توسعه به‌طور ...
بیشتر
اگرچه از ارائۀ اولین نظریههای تخصصی توسعه تا‌به‌حال کم‌تر از یک قرن میگذرد، سیر تحول آنها پرشتاب و مجادلهبرانگیز و روشن‌گر بوده است. درحالی‌که هر نظریه تلاش کرده است که بُعدی از علل و ماهیت توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی را توضیح دهد، ازسوی نظریه های جدیدتر به‌نقد کشیده شده است تا بدین ترتیب علم توسعه به‌طور مداوم درحال توسعه باشد. در این میان، دو دیدگاه وابستگی و پساتوسعهگرایی سایر دیدگاهها و نظریهها را بهشکل بدبینانه ای یکپارچه و استعماری در نظر گرفته و آن ها را نظریه های توسعۀ غرب یا غربی نامیدهاند و آنها را نفی می کنند. کتاب تصورِ عصر پساتوسعه هرچند شامل مقالاتی با دیدگاههای مختلف است، روح کلی خود را از این دو دیدگاه وام گرفته است. مقالۀ حاضر، با نقد همزمان این کتاب و این دو دیدگاه، سعی در «توسعۀ فهمِ توسعه» دارد. علاوهبرآن، پیشنهادهایی برای تدوین کتابهای مشابه در آینده ارائه می دهد.
