@article { author = {Aghili Dehkordi, Behnaz and Kalbasi Ashtari, Hossein}, title = {Philosophical Role of Deleuze and Spinoza in Gillian Howie's Feminism, on Deleuze and Spinoza: Aura of Expressionism}, journal = {Pizhuhish nāmah-i intiqādī-i mutūn va barnāmah hā-yi ̒ulūm-i insāni (Critical Studies in Texts & Programs of Human Sciences)}, volume = {18}, number = {7}, pages = {219-238}, year = {2018}, publisher = {Institute for Humanities and Cultural Studies}, issn = {2383-1650}, eissn = {2383-1650}, doi = {}, abstract = {Deleuze's philosophical commentary on Spinoza is a critically important work because its conclusions provide the foundations for Deleuze's later metaphysical speculations on the nature of power, the body, difference and singularities. Deleuze and Spinoza is the first book to examine Deleuze's philosophical assessment of Spinoza and appraise his arguments concerning the Absolute, the philosophy of mind, epistemology and moral and political philosophy. The author respects and disagrees with Deleuze the philosopher and suggests that his arguments not only lead to eliminativism and a Hobbesian politics, but also they cast a mystifying spell. Opposed to feminist philosophers who find Deleuze's theories practical for the third wave feminism, Gillian Howie proposes that a turning to Marxism and critical theory would be an answer.}, keywords = {Deleuze,Spinoza,feminism,Materialism,Critical Theory}, title_fa = {نقش فلسفی دلوز و اسپینوزا در فمینیسم گیلیان هووی نقد کتاب دلوز و اسپینوزا: رایحۀ مسئلۀ بیان}, abstract_fa = {نقد فلسفی دلوز بر اسپینوزا، که در کتاب اسپینوزا و مسئلة بیان آمده است، اثر بسیار مهمی است، زیرا نتایجی که در آن کتاب به‌دست آمده‌اند بنیادهایی فراهم می‌آوردند برای تأملات مابعدالطبیعی بعدی دلوز درباب طبیعت قدرت، بدن، تفاوت، و شباهت. دلوز و اسپینوزا نخستین کتابی است که آرای فلسفی دلوز را بررسی می‌کند، در جاهایی که تلاش می‌کند فلسفة اسپینوزا را ارزیابی کند و استدلال‌های وی را درباب مسائلی مانند امر مطلق، فلسفة ذهن، معرفت‌شناسی، و فلسفة اخلاق و سیاست به‌چالش ‌بکشد. اگرچه نویسنده دلوز را تحسین می‌کند، با او سر مخالفت دارد و بر آن است که استدلال‌های وی نه‌تنها به ماتریالیسم حذفی و گونه‌ای سیاست هابزی می‌انجامند، بلکه مبهم‌گویی و مبهم‌کردن را رواج می‌دهند. وی، ضمن مخالفت با نظریه‌پردازان فمینیست که مفاهیم دلوز را راهی برای نجات نظریه‌های فمینیستی می‌دانند، پیش‌نهاد می‌دهد که چرخش به‌سوی مارکسیسم و نظریة انتقادی بهترین راه‌گشای فمینیسم خواهد بود.}, keywords_fa = {دلوز,اسپینوزا,فمینیسم,ماتریالیسم,نظریة انتقادی}, url = {https://criticalstudy.ihcs.ac.ir/article_3452.html}, eprint = {https://criticalstudy.ihcs.ac.ir/article_3452_497302bf17fbcec2cad638c3498d0a46.pdf} }