در زمینۀ آواشناسی زبان فرانسه، بهعنوان زبان خارجی در دهههای اخیر، مطالعات و پژوهشهایی انجام شده است. ازجمله اولین کتابهای آموزشی برای دانشجویان ایرانی مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد زبان فرانسه کتاب آواشناسی فرانسه را میتوان نام برد. در این مقاله، با استفاده از تحلیل روشمند مبتنیبر جایگاه و نقش توانش آوایی در رویکردهای ارتباطی ـ کنشی (communicativo-actionnelles) و روشهای آواشناسی بهروز در آموزش زبانهای خارجی، سعی شده تا کتاب آواشناسی فرانسه درجهت تحقق اهداف و نیازهای آموزش زبان فرانسه بررسی و نقد شود. تحلیلهای انجامشده بیانگر این نکتهاند که رویکرد آموزشی کتاب مدنظر ترکیبی از آواشناسی عضوی (phonétique articulatoire) و توصیفی (phonétique descriptive) با تمرکز بر آموزش آوایی زبان خارجی (مدل فرانسۀ معیار پاریسی) بدون درنظرگرفتن گونۀ کاربردی آن و تنوع زبان مادری زبانآموزان ایرانی است و باتوجهبه پیشرفتهای علمی در زمینۀ آموزش زبانهای خارجی، زبانشناسی و بهویژه آواشناسی (از قبیل روش آهنگی ـ کلامی (phonétique verbo-tonale) و آواشناسی فیزیکی (phonétique acoustique) مبتنیبر بهکارگیری فناوری)، این کتاب آموزشی نتوانسته باوجود هشتمین دورۀ چاپ، همگام با دانش روز و درجهت نیازهای فعلی یاددهی/ یادگیری آواهای زبان فرانسه حرکت کند.