Document Type : Research

Author

Abstract

Persian Language Grammar from a Typological Perspective, written by Shahrzad Mahootian and translated by Mehdi Sama’ei, is useful in comparing different languages and studying them based on global and comprehensive benchmarks. It also provides systematic data to be used by theoretical linguistic researchers as well as typologists. Although the book is valuable from the point of view of research, it has some deficiencies in appearance, structure, and content. The present paper aims to examine such deficiencies. Since this work is the textbook for the course ‘Persian Language Structure’ in the MA level of General Linguistics at Payam-e Noor University, it is necessary to revise it in the next editions.

Keywords

Main Subjects

منابع
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1367). دستور زبان فارسی 2، تهران: فاطمی.
باطنی، محمدرضا (1372). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی، تهران: امیرکبیر.
خیام‌پور، عبدالرسول (1389). دستور زبان فارسی، تبریز: ستوده.
طبیب‌زاده، امید (1391). دستور زبان فارسی بر اساس نظریة گروه‌های خودگردان در دستور وابستگی، تهران: مرکز.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی (1390). دستور خطّ فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی (نشر آثار).
لازار، ژیلبر (1384). دستور زبان فارسی معاصر، ترجمة مهستی بحرینی، تهران: هرمس و مرکز بین‌المللی گفت‌وگوی تمدن‌ها.
ماهوتیان، شهرزاد (1384). دستور زبان فارسی از دیدگاه رده‌شناسی، ترجمة مهدی سمائی، تهران: مرکز.
مشکوةالدینی، مهدی (1374). دستور زبان فارسی بر پایة نظریة گشتاری، مشهد: دانشگاه فردوسی.