Document Type : Research

Author

Professor of Persian Language and Literature, Shiraz University

Abstract

The present paper aims to criticizeGhazaliyat - e- Hafez which appears in 5 volumes and 4397 pages. .
In this study, the structural and content- based advantages and shortcomings are discussed which are presented as The rise of wisdom, linguistic Horizons, entrance into speech similarities and fashioning of culture.
The content-based shortcomings are then analyzed from two points of view: contextual and textual. Moreover, an independent chapter is devoted to the agreement of the book and the principles and presuppositions of the primary source and those of Islam.
The last section of the paper draws conclusions from the discussed issues entailing the final judgment about the book. Sharh-e-Showq is accordingly evaluated as among the most valuable and even among the best of the contemporary body of research in the realm of Hafez studies.
It can be asserted that it is one of the richest books in terms of investigation and proficiency. It can also be grouped among the best works in the field within the last hundred years. As such, it can play an effective role in furthering the cultural cause in Iran, both strategically and practically.

Keywords

Main Subjects

قرآن مجید.
باطنی، محمدرضا (1355)، چهار گفتار دربارة زبان، تهران: آگاه.
حمیدیان، سعید (1390)، شرح شوق، شرح و تحلیل اشعار حافظ، 5 ج، تهران: قطره.
ختمی لاهوری، ابوالحسن عبدالرحمان (1374)، شرح عرفانی غزل‌های حافظ، تصحیح و تعلیقات بهاءالدین خرّمشاهی، کورش منصوری، و حسین مطیعی امین، 4 ج، تهران: قطره.
دارابی، محمد بن محمد (1357)، لطیفة غیبی، شیراز: احمدی.
راغب اصفهانی، ابی القاسم الحسین بن محمد (1387)، المفردات فی غریب القرآن، تهران: مؤسسة فرهنگی آرایه.
سیدرضی (1368)، نهجالبلاغه، ترجمة سیدجعفر شهیدی، تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
شمس تبریزی، محمد بن علی بن ملکداد (1356)، مقالات شمس، تصحیح محمد‌علی موحّد، تهران: دانشگاه صنعتی شریف.
عطّار، فریدالدین محمد نیشابوری (1383)، منطق‌الطیر، تصحیح محمدرضا شفیعی ‌کدکنی، تهران: سخن.
مولوی، جلالالدین محمد بلخی (1363)، مثنوی معنوی، تهران: امیرکبیر.
نیری، محمدیوسف (1386)، سودای ساقی، شیراز: دریای نور.