اذکایی، پرویز (1372)، درگزین تا کاشان، همدان: پرویز اذکایی.
اقبال، عباس، (1380)، تاریخ ایران بعد از اسلام، تهران: نامک.
آریان‌راد، امین (1395)، «بررسی علل ضعف تاریخ‌نگاری در قلمرو سلجوقیان»، فصل‌نامۀ پژوهش‌های تاریخی، س 8، ش 2.
آزادیان، شهرام و محمدرضا حکیمی (1393)، «سلجوقیان و حمایت از ادبیات فارسی»، ادب فارسی، س 4، ش 1.
برن، یوهانس توماس پتردو (1393)، «سنت ادبیات کلاسیک فارسی»، در: تاریخ ادبیات فارسی، زیرنظر احسان یارشاطر، ترجمۀ مجدالدین کیوانی، تهران: سخن.
بهار، محمدتقی (1355)، سبک‌شناسی، تهران: امیرکبیر.
بیهقی، ابوالفضل (1374)، تاربیخ بیهقی، تصحیح خلیل خطیب‌رهبر، تهران: مهتاب.
حضرتی، حسن (1393)، روش پژوهش در تاریخ: با تأکید بر اصول و قواعد رساله‌نویسی، تهران: پژوهشکدۀ امام خمینی و انقلاب اسلامی.
خسروبیگی، هوشنگ (1388)، «اهمیت تاریخی آثار رشیدالدین وطواط»، پژوهش‌های تاریخی ایران و اسلام، ش 4.
دهخدا، علی‌اکبر (1377)، لغت‌نامه، تهران: دانشگاه تهران.
رشیدالدین فضل‌الله (1373)، جامع‌التواریخ، تصحیح محمد روشن و مصطفی موسوی، تهران: البرز.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1355)، با کاروان حله، تهران: انتشارات جاویدان علمی.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1387)، از کوچۀ رندان، تهران: امیرکبیر.
سبحانی، سپنتا (1388)، «شعر به‌مثابۀ منبعی برای تاریخ ایران»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش 132.
سنایی، مجدودالدین (1388)، دیوان حکیم ابوالمجد مجدودبن آدم، تصحیح مدرس رضوی، تهران: سنایی.
صفا، ذبیح‌الله (1369)، تاریخ ادبیات در ایران، تهران: فردوس.
عقیلی، سیف‌الدین (1337)، آثارالوزرا، تصحیح میرجلال‌الدین حسینی ارموی، تهران: دانشگاه تهران.
عوفی، محمد (1324 ق)، لباب‌الالباب، تصحیح ادوارد براون، لیدن: بریل.
فرخی سیستانی، علی‌بن جولوغ (1363)، دیوان حکیم فرخی سیستانی، تصحیح محمد دبیرسیاقی، تهران: زوار.
فرهنگ بزرگ سخن (1382)، به سرپرستی حسن انوری، تهران: سخن.
متینی، جلال(1386)، «سیمای مسعود غزنوی در تاریخ بیهقی»، در: یادنامۀ ابوالفضل بیهقی، به کوشش محمدجعفر یاحقی، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
مستوفی، حمدالله (1388)، ظفرنامه، تصحیح پروانه نیک‌طبع، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
معزی، محمدبن عبدالملک (1318)، دیوان، تصحیح عباس اقبال، تهران: کتاب‌فروشی اسلامیه.
معزی، محمدبن عبدالملک (1385)، کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری، تصحیح محمدرضا قنبری، تهران: زوار.
موسوی، مصطفی (1384)، «واژگان ترکی و مغولی تاریخ جهان‌گشای جوینی»، آینۀ میراث، س 3، ش 3- 4.
میثمی، جولی اسکات (1391)، تاریخ‌نگاری فارسی، ترجمۀ محمد دهقانی، تهران: ماهی.
مینوی، مجتبی (1386)، «ترک و تازیک در عصر بیهقی»، در: یادنامۀ ابوالفضل بیهقی، به کوشش محمدجعفر یاحقی، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
ناصرالدین منشی کرمانی (1364)، نسائم الاسحار من لطائم الاخبار، تصحیح میرجلال‌الدین حسینی ارموی، تهران: اطلاعات.
نوری اژدری، نورالدین (1380)، غازان‌نامه، تصحیح محمود مدبری، تهران: بنیاد موقوفات محمود افشار.
یلمه‌ها، احمدرضا (1387)، «دیوان امیر معزی و لزوم تجدید تصحیح»، فصل‌نامۀ علوم انسانی دانشگاه الزهرا، س 17- 18، ش 67- 68.
یوسفی، غلامحسین (1341)، فرخی سیستانی، بحثی در شرح احوال و روزگار و شعر او، مشهد: کتاب‌فروشی باستان.
Beelaert, Anna Livia (2012), “Book Review: The Ghaznavid and Seljuq Turks. Poetry as a Source for Iranian History”, Middle Eastern Literatures, vol. 15, no. 2.
Idem, (1963), “Early Sources for the History of the First Four Ghaznavid Sultans (977- 1041)”, Islamic Quarterly, vol. 7.
Lyall .C. J, (1914), “Ancient Arabian Poetry as a Source of Historical Information”, The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland.
Tetley, Gillies. E. (2009), The Ghaznavid and Seljuq Turks: Poetry as a Source for Iranian History, London & New York: Routledge.
', './data/crtls/coversheet/cover_en.jpg'))