Document Type : Research

Author

Assistant Professor of, Department of Historical Sciences, Institute for Humanities and Cultural Studies Historical Archaeology

Abstract

The Achaemenid period is one of the most important historical periods in Iran. During this period, Cyrus the Great and his successors created the largest centralized state of that era, which despite its great cultural and ethnic diversity, was managed with a very advanced administrative system.  Achaemenian commanded their vast territory within their empire centers in Pasargadae, Susa, and Persepolis. With the policy of the tolerance, they were able to unite all these areas together and by allowing the subsidiary nations to preserve their artistic and native culture, Achaemenian imported their own art and culture to these areas, too. This empire was a successful model of a multinational government which included Mesopotamia, Egypt, Caucasus, Asia Minor, and Central Asia and the administrative and artistic structure of the Achaemenian in each of these areas can be explored separately. The book of Mesopotamia and Iran in the Persian Period (Proceeding of a Seminar in memory of Vladimir G. Lukonin) was published in 1997. The translation of this book to Farsi was published by the Organization for Researching and Composing University Textbooks in the Humanities (SAMT) in 1389. Although this book includes valuable information about the Achaemenid period in general, as any other scientific work, there are some shortcomings in this book that are considered in this article. In a general conclusion, the main drawback of this book is the lack of coherence and the lack of relevance of the content of some parts of the book with its title.

Keywords

Main Subjects

اومستد، ا. ت. (1380)، تاریخ شاهنشاهی هخامنشی، ترجمة مهدی مقدم، تهران: امیرکبیر.
ایسرائیل، ژرار (1382)، کوروش بزرگ بنیانگذار امپراتوری هخامنشی، ترجمة مرتضی ثاقب‌فر، تهران: ققنوس.
بیانی، شیرین (1394)، تاریخ ایران باستان 2: از ورود آریایی­ها به ایران تا پایان هخامنشیان، تهران: سمت.
داندامایف، محمد (1391)، ایرانیان در بابل هخامنشی، ترجمة محمود جعفری دهقی، تهران: ققنوس.
کرتیس، جان (1392)، «دورة هخامنشی در شمال عراق»، ترجمة ع. ا. وحدتی، در: باستانشناسی امپراتوری هخامنشی، به‌کوشش پی‌یر بریان و رمی بوشارلا، تهران: کتاب پارسه.
کوپر، جی. سی (1379)، فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران: فرشاد.
هال، جیمز (1380)، فرهنگ نگارهای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمة رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر.
هژبری نوبری، علیرضا و حسن‌علی عرب (1385)، «نقش عاریه‌های غیربومی در تکوین هنر هخامنشی»، مدرس هنر، دورة 1، ش 1، پاییز و زمستان.
هژبری نوبری، علیرضا و مهسا ویسی (1390)، هخامنشیان در آسیای صغیر با تکیه بر دادههای باستانشناسی، تهران: پردیس دانش.
Curtis, J. (1997), Mesopotamia and Iran in the Persian Period Conquest and Imperialism 539-331 BC, London: British Museum Press.
Veisi, Mahsa (2014), “The Reflection of Achaemenid Politics in Archaeological Remains in Anatoly and Caucasus”, Iberia–Colchis, no. 10.