Document Type : Research

Author

Assistant Professor of English Language and Literature, Bu-Ali Sina University, Hamedan

Abstract

The Effect of Persian Literature on English Literature written by Hassan Javadi is one of the sources of the course Generalities of Comparative Literature. This book addresses the effect of Persian literature on English literature from the late middle ages to the end of the twentieth century. The present book falls within the framework of comparative literature, especially the French school because Javadi mentioned these sources one by one and provided sufficient evidence and documentation on the basis of valid and first hand sources. Studying the literary relationships, especially the effectiveness and affectedness of writers and poets, in the language and literature of various countries is one of the most important areas of research of the French comparative school. The present article investigates this book in the realm of comparative literature and has three main sections: The first section introduces the work and its author and the position of this book compared to similar books and identifies its strengths and weaknesses. The second section addresses the formal analysis of the book and discusses its drawbacks and shortcomings and the third section investigates the content analysis.

Keywords

Main Subjects

پراور، زیگبرت سالمن (1393)، درآمدی بر مطالعات ادبی تطبیقی، ترجمۀ علیرضا انوشیروانی و مصطفی حسینی، تهران: سمت.
جوادی، حسن (1396)، تأثیر ادبیات فارسی در ادبیات انگلیسی، تهران: سمت.
حسینی، مصطفی (1393)، «کتاب مدفون: گم‌شدن و بازیابی حماسة مشهور گیلگمش»، ادبیات تطبیقی، پیاپی 9.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1389)، از کوچۀ رندان، تهران: سخن.
صفاری (صورتگر)، کوکب (1357)، افسانه‌ها و داستان‌های ایرانی؛ در ادبیات انگلیسی در سده‌‌های هجدهم و نوزدهم میلادی تا سال 1859، تهران: دانشگاه تهران.
طاهری، ابوالقاسم (1352)، سیر فرهنگ ایران در بریتانیا یا تاریخ دویست‌سالۀ مطالعات ایرانی، تهران: انجمن آثار ملی.
علوی، بزرگ (1366)، «تأثیر نوشته‌‌های فارسی در ادبیات انگلیسی»، ایران‌‌نامه، س 5، ش 3.
عوفی، سدیدالدین محمد (1382)، گزیدۀ جوامع‌الحکایات و لوامع‌الرویات، تهران: علمی و فرهنگی.
فیشر، مایکل (1382)، «آموزش زبان فارسی در انگلستان»، ترجمۀ علیرضا شمالی، ایران‌‌نامه، س 21، ش 3.
لؤلؤیی، پروین (1395)، «ترجمه‌‌های حافظ به انگلیسی»، مترجم، س 25، ش 60.
مجتبایی، فتح‌الله (1395)، «داستان‌‌های هندی در ادب فارسی»، حکمت و معرفت، ش 8:
محجوب، محمدجعفر (1385)، خاکستر هستی، تهران: مروارید.
مینوی، مجتبی (1383)، پانزده گفتار، تهران: توس.
یوسفی، غلامحسین (1379)، چشمۀ روشن، تهران: علمی.
Arberry, A. J. (1959), The Romance of the Rubaiya, London: George Allen.
Beard, M. (2011), “Translations of Classical Persian Literature”, Iranica, vol. VIII, Fasc. 4.
Davis, D. (2001), “Edward FitzGerald, Omar Khayyam, and the Tradition of Verse Translation into English (pp. 1-14)”, In FitzGerald's Rubáiyát of Omar khayyám: Popularity and Neglect, Adrian. Poole, Christine van Ruymbeke, William H. Martin, and Sandra Mason (eds.), London and New York: Anthem Press.
Heron-Allen, E. (1898), Some Sidelights upon Edward FitzGerald’s Poem, The Ruba’iyat of Omar Khayyām, London: H.S. Nichols ltd.
Loloi, P. (2013), “Basil Cheesman Bunting”:
Terhune, A. M. (1947), The Life of Edward Fitzgerald, New Haven: Yale University Press.
Turner, J. (1961), Poetry for Overseas Students, London: Harper Ltd.
Yohannan, J. D. (1977), Persian Poetry in England and America: A 200-Year History, New York: Caravan Books.