A Critical Analysis of the Book  New Criticism of Story, Novel and Narrative in Arabic Literature

Salehi, Payman

doi:10.30465/crtls.2020.29635.1735

A Critical Analysis of the Book New Criticism of Story, Novel and Narrative in Arabic Literature

Document Type : Research

Author

Payman Salehi

Associate Professor of Arabic Language and Literature Department, Faculty Member of Ilam University, Iran

https://doi.org/10.30465/crtls.2020.29635.1735

Abstract

The great tendency of contemporary Arab fiction literature critics to new approaches of Western criticism, especially in the last decade of the twentieth century and concerns about the severance of their relationship with the old Arabic critique and the urgent need of Arab libraries for works on criticism of critiques, made the Syrian Abu Heif to write the book “New Criticism of Story, Novel and Narrative in Arabic Literature”. This research examined Abu Heif’s criticism method based on two methods of reading the work and descriptive-analytical approach and has reached the following results: The way the eight chapters of the book are presented in a very eloquent pen, illustrates that it has had a pre-determined engineering and the content topics have a logical and acceptable sequence. The data and examples in this book are vast; and in fact, Abu Heif has turned his book into an encyclopedia. Despite the fact that Abu Heif did not consider specific criticism criteria to criticize other critique works, and this is one of the main drawbacks of the book, his analysis of different critique works has a very solid base and is convincing for the reader. Citing of almost 500 works by critics from different Arab countries could be a strong reason for his lack of prejudice in using critical evidence.

Keywords

Abdullah Abu Heif

New Criticism of Story

Novel and Narrative in Arabic Literature

Types of Contemporary Arabic Prose

Criticism

Criticism of Critique

Subjects

Arabic Language and Literature

ابوهیف، عبدالله (2000)، النقد الأدبی العربی الجدید فی القصة والروایة والسرد، دمشق: اتحاد کتاب العرب.

ادگار، اندرو و پیتر سجویک (1388)، مفاهیم کلیدی در نظریۀ فرهنگ، ترجمۀ ناصرالدین علی نقویان، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.

بارت، رولان (1992)، لذّة النص، ترجمه منذر العیاشی، حلب: مرکز الإنماء الحضاری.

پاکتچی، احمد (1391)، روش تحقیق عمومی با رویکرد علوم انسانی اسلامی، تهران: دانشگاه امام صادق.

پاکتچی، احمد (1395)، «رابطۀ نقد درونی و بیرونی با روش‌‌شناسی تاریخ»:

<https://www.mehrnews.com>.

حسینی، سیدحسن (1393)، پیش‌گفتار نقدنامه‌‌های علمی گروه‌‌های تخصصی شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

دلاور، على (1385)، روش‌‌هاى تحقیق در روا‌ن‌شناسى و علوم تربیتى، تهران: دانشگاه پیام نور.

دهقانی، رضا (1386)، «اصول نقد اثر و تحلیل محتوا»:

<http://www.old.ido.ir/a.aspx?a=1386050101>.

<https://www.kassiounpaper.com/culture/item>.

<https://www.scribd.com>.

رضایی‌نبرد، امیر (1389)، «سبک‌‌های حروف‌‌نگاری»، کتاب ماه هنر، ش 150.

زرین‌‌کوب، عبدالحسین (2536)، یادداشت‌‌ها و اندیشه‌‌ها، تهران: جاویدان.

قراملکى، احد فرامرز (1385)، روش‌‌شناسی مطالعات دینى، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.

متقی‌‌زاده، عیسی (1397)، «نقد و تحلیل محتوا در تراز کتاب‌‌های درسی دانشگاهی: مطالعۀ موردی؛ کتاب قواعد و متون عربی»، پژوهش‌‌نامۀ انتقادی متون علوم انسانی، س 18، ش 4.

معروفی، یحیی و محمدرضا یوسف‌‌زاده (1388)، تحلیل محتوا در علوم انسانی (راه‌نمای تحلیل کتاب‌های درسی)، همدان: سپهر دانش.

منیرحجاب، محمد (2000)، الأسس العلمیة لکتابة الرسائل الجامعیة، القاهرة: دار الفجر للنشر والتوزیع.

نجم، محمد یوسف (1952)، القصة فی الأدب العربی الحدیث فی لبنان حتی الحرب العظمی، القاهرة: دار مصر للطباعة.

هاشمیان‌نژاد، فریده (1380)، ارائۀ‌‌ چهارچوب نظری درخصوص برنامۀ‌‌ درسی مبتنی‌بر تفکر انتقادی در دورۀ‌‌ ابتدایی با تأکید بر برنامۀ‌‌ درسی مطالعات اجتماعی، رسالۀ‌‌ دکتری، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.