Document Type : Research

Authors

1 PhD in Political Thought, Tehran, Iran

2 Assistant Professor of Political Science, Faculty Member of Islamic Azad University, Kermanshah Branch, Kermanshah, Iran

Abstract

The Problem of Development has always been a topic of discussion for researchers and thinkers in various fields of social sciences. In this framework, “Critical Approach to Community-Based Development” is one of the leading works in the field of sociology of development, written by Margaret Ledwith.  Ledwith is a researcher in the field of communitarianism and social justice, which in this work examines the development of community-based. She has focused both on objective developments in Western societies such as England in the context of globalization and on two philosophical turning points of the twentieth century: the Brazilian philosopher Paolo Freire and the Italian philosopher Antonio Gramsci. According to Ledwith, community-based development requires a search between theory and method. According to him, community-based development forms the knowledge that is based on justice, equality, and democracy. It seems that the connection between theory and practice for change is one of the innovations of Ledwith in this work. The purpose of this article is to introduce the mentioned work, critique and evaluate it in both form and content and focus on Iranian society.

Keywords

Main Subjects

ازکیا، مصطفی و سیداحمد فیروزآبادی (1387)، «نقش فرهنگی بیت در شکل‌‌گیری فعالیت‌های توسعه‌‌ای مبتنی‌بر اجتماع محلی (مطالعة موردی خوزستان)»، نامة انسانشناسی، س ۵، ش 9.
بشیریه، حسین (1386)، عقل در سیاست، تهران: نگاه معاصر.
براتعلی‌پور، مهدی (1384)، شهروندی و سیاست نوفضیلت‌‌گرا، تهران: مؤسسة مطالعات ملی.
پیت، ریچارد و الین هارت‌‌ویک (1389)، نظریه‌‌های توسعه، ترجمة مصطفی ازکیا و دیگران، تهران: لویه.
توسلی‌‌ رکن‌‌آبادی، مجید و مختار نوری (1398)، درآمدی بر مناظرة لیبرا‌‌لها و جماعتگرایان در فلسفة سیاسی معاصر، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
حاجی‌‌یوسفی، امیرمحمد (1384)، «گونه‌‌شناسی روش‌‌های مطالعة جامعه‌‌شناسی سیاسی ایران»، پژوهش‌نامة علوم سیاسی، س ۱، ش 10.
حقیقت، سیدصادق (1399)، «نقد موج‌‌های جماعت‌‌گرایی به لیبرالیسم»، فصل‌نامة ره‌یافت‌‌های سیاسی و بین‌‌المللی، دورة 11، ش 3.
سندل، مایکل (1398)، اخلاق در سیاست، ترجمة افشین خاکباز، تهران: نو.
شُر، آیرا (1397)، پیش‌گفتار، در کتاب: نگرشی انتقادی به توسعة جماعت‌‌محور، ترجمة منیژه نجم‌عراقی، تهران: نی.
فریره، پائولو (1358)، آموزش ستمدیدگان، ترجمة احمد بیرشک و سیف‌‌الله داد، تهران: خوارزمی.
قوام، عبدالعلی (1382)، سیاست‌های مقایسه‌ای، تهران: سمت.
لدویت، مارگارت (1397)، نگرشی انتقادی به توسعة جماعت‌‌محور، ترجمة منیژه نجم‌‌عراقی، تهران: نی.
موثقی، سیداحمد (1383)، «توسعه؛ سیر متحول مفهومی و نظری»، فصل‌نامة سیاست، ش 63.
مدنی قهفرخی، سعید (1389)، جماعت‌‌گرایی‌‌ و‌‌ برنامه‌‌های ‌‌جماعت‌‌محور، تهران: یادآوران.
مدنی‌ ‌قهفرخی، سعید (1396)، جماعت‌‌گرایی: نظریه‌‌ای برای عدالت، توسعه و مشارکت، تهران: صمدیه.
میردال، گونار و دیگران (1395)، تصور عصر پساتوسعه، ترجمة محمد ملاعباسی، تهران: ترجمان.
محمدی، علیرضا و مجید روستا (1387)، «توسعة اجتماع‌‌محور: سازوکاری برای سامان‌دهی سکونت‌گاه‌های غیررسمی»، نشریة شهرسازی و معماری هفت شهر، ش 23-24.
نوری، مختار (1398)، السدیر مک‌‌اینتایر: جماعت‌گرایی، فضیلت‌‌محوری و سیاست، تهران: قصیده‌سرا.
نوری، مختار (1396)، «قالب‌‌های نگرش به ریشه‌‌های تاریخی: تاریخ‌‌نگاری توسعه چه نسبتی با نظریه‌های توسعه دارد؟»، فصل‌نامة فرهنگ امروز، ش 20.
 
Cavaye, Jim (2001), “Rural Community Development; New Challenges and Enduring Dilemmas”, Journal of Regional Analysis and Policy, no. 31.
Gilchrist Alison (2009), The Well-Connected Community; A Networking Approach to Community Development, London: The Great Britain.
Tornquist, Olle (1999), Politics and Development: A Ccritical Introduction, London: Sage.