آرون، ریمون (1382)، مراحل اساسی سیر اندیشه در جامعهشناسی، ترجمۀ باقر پرهام، تهران: علمی و فرهنگی.
الدمدو، کنت (1389)، سنتگرایی: دین در پرتو فلسفۀ جاویدان، ترجمۀ رضا کورنگ بهشتی، تهران: حکمت.
برت، آرتور (1369)، مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین، ترجمۀ عبدالکریم سروش، تهران: علمی و فرهنگی.
بلیکی، نورمن (1391)، پارادایمهای تحقیق در علوم انسانی، ترجمۀ سیدحمیدرضا حسنی و دیگران، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
بندرریگیزاده، علی و جهانگیر جهانگیری (1397). «پژوهشی در بنیانهای فلسفی مفهوم هژمونی لاکلاو، دریدا، و امکانیبودنِ صورتبندیهای گفتمانی»، مجلۀ فلسفه، س 46، ش 1، بهار و تابستان.
تورانی، اعلی و سلطان احمدیمنیر (1392)، «اصل عدم قطعیت در تصویر فلسفی و الهیاتی»، مجلۀ پژوهشهای معرفتشناختی، دورۀ 2، ش 5.
خاتمی، محمود (1382)، پدیدارشناسی دین، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
خاتمی، محمود (1384)، جهان در اندیشۀ هایدگر، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
داوری اردکانی، رضا (1382)، فارابی: فیلسوف فرهنگ، تهران: ساقی.
دکارت، رنه (1381)، تأملات در فلسفۀ اولی، ترجمۀ احمد احمدی، تهران: سمت.
دکارت، رنه (1395)، گفتار در روش درست راهبردن عقل و جستوجوی حقیقت در علوم، ترجمۀ محمدعلی فروغی، تهران: علمی و فرهنگی.
رالز، جان (1388)، نظریۀ عدالت، ترجمۀ مرتضی بحرانی و سیدمحمدکمال سروریان، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
زیباکلام، سعید (1384)، معرفتشناسی اجتماعی، طرح و نقد مکتب ادینبورا، تهران: سمت.
ژیلسون، اتین (1378)، نقد تفکر فلسفیِ غرب، ترجمۀ احمد احمدی، تهران: سمت.
سیدمن، استیون (1386)، کشاکش آراء در جامعهشناسی، ترجمۀ هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
شرت، ایون (1387)، فلسفۀ علوم اجتماعی قارهای، ترجمۀ هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
شریفی، احمدحسین (1393)، مبانی علوم انسانی اسلامی، تهران: مرکز پژوهشهای علوم انسانی اسلامی صدرا و آفتاب توسعه.
کاپلستون، فردریک (1380)، تاریخ فلسفه، از ولف تا کانت، ترجمۀ اسماعیل سعادت و منوچهر بزرگمهر، ج 6، تهران: سروش.
کالینگوود، رابینجورج (1390)، مفهوم کلی تاریخ، ترجمۀ علیاکبر مهدیان، تهران: کتاب آمه (اختران).
کالینیکوس، الکس (1373)، درآمدی تاریخی بر نظریۀ اجتماعی، ترجمۀ اکبر معصوم بیگی، تهران: آگه.
گنون، رنه (1373)، بحران دنیای متجدد، ترجمۀ حسن عزیزی، تهران: حکمت.
گنون، رنه (1361)، سیطرۀ کمیت و علائم آخرالزمان، ترجمۀ علیمحمد کاردان، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
لویت، کارل (1396)، معنا در تاریخ، ترجمۀ سعید حاجیناصری و زانیار ابراهیمی، تهران: علمی و فرهنگی.
مصلح، علیاصغر (1384)، تقریری از فلسفههای اگزیستانس، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
مطهری، مرتضی (1382)، جامعه و تاریخ، قم: صدرا.
مقدمحیدری، غلامحسین (1385)، قیاسناپذیری پارادایمهای علمی، تهران: نشر نی.
مولکی، مایکل (1376)، علم و جامعهشناسی معرفت، ترجمۀ حسین کچویان، تهران: نشر نی.
مهاجرنیا، محسن (1380)، اندیشۀ سیاسی فارابی، قم: بوستان کتاب.
نصر، سیدحسین (1381)، معرفت و معنویت، ترجمۀ انشاءالله رحمتی، تهران: سهروردی.
نصری، عبدالله (1381)، راز متن، تهران: آفتاب توسعه.
وبر، ماکس (1382)، روششناسی علوم اجتماعی، ترجمۀ حسن چاوشیان، تهران: نشر مرکز.
هایدگر، مارتین (1386)، هستی و زمان، ترجمۀ سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.
Hegel, G. W. F. (1969), Science of Logic, trans. A. V. Miller, New York: Humanities Press.
Voegelin, Eric (1999), History of Political Ideas, vol. 8: Crisis and The Apocalypse of Man, Columbia and London: University of Missouri Press.