آذرپناه، آرش (1396)، «رئالیسم ایرانی؛ از محمدعلی جمالزاده تا محمود دولتآبادی»، روزنامۀ آرمان امروز.
پارسینژاد، کامران (1381 و 1382). «مبانی و ساختار رئالیسم جادویی»، ادبیات داستانی، ش 66 و 67.
پاینده، حسین (۱۳۹۱)، داستان کوتاه در ایران؛ داستان رئالیستی و ناتورالیستی، تهران: نیلوفر.
پرهام، سیروس (۱۳۳۶)، رئالیسم و ضدرئالیسم، تهران: نیل.
تقوی، علی (۱۳۸۹)، «رئالیسم در ادبیات داستانی با نقدی بر داستانهای جلال آلاحمد»، کتاب ماه ادبیات، س 4، ش 44.
تودورف، تزوتان (1379)، بوطیقای ساختارگرا، ترجمۀ محمد نبوی، تهران: آگاه.
ثروت، منصور (1390)، آشنایی با مکتبهای ادبی، تهران: سخن.
جعفری لنگرودی، ملیحه (1391)، «تفاوت رئالیسم اروپایى با واقعگرایی ایرانى»، تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)، دورۀ 4، ش 14.
جمالزاده، سیدمحمدعلی (1389)، یکی بود یکی نبود، تهران: سخن.
چایکین، ک. ای. (1928)، شرح مختصر ادبیات فارسی، مسکو: کنیگا سایوز.
خاتمی، احمد و علی تقوی (1385)، «مبانی و ساختار رئالیسم در ادبیات داستانی»، پژوهش زبان و ادبیات فارسی، ش 6.
دهباشی، علی (۱۳۸۲)، برگزیدۀ آثار جمالزاده، تهران: سخن.
دهقان اَشتیوانی، رضا و اکبر شعبانی (1397)، «تطبیق مؤلفههای رئالیسم و کارکرد آن در داستانهای ”گیلهمرد “و ”میرامار“»، فصلنامۀ مطالعات ادبیات تطبیقی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جیرفت، دورۀ 12، ش 47.
رحمانیان، نوشین (1395)، «نقد رئالیستی و تحلیل عناصر داستان ”گیلهمرد“ (بزرگ علوی)»، در: مجموعهمقالات گردهمایی بینالمللی ترویج زبان و ادب فارسی، تهران: انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران، دانشگاه گیلان.
ساچکوف، بوریس (۱۳۶۲)، تاریخ رئالیسم، ترجمۀ محمدعلی فرامرزی، تهران: تندر.
سلدن، رامان و پیتر ویدوسون (1377)، راهنمای نظریۀ ادبی معاصر، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: طرح نو.
سیدحسینی، رضا (1342)، مکتبهای ادبی، تهران: نیل.
سیدحسینی، رضا (1387)، مکتبهای ادبی، تهران: نگاه.
طبری، احسان (1366)، کژراهه، تهران: امیرکبیر.
عزتیپرور، احمد (1377)، «کندوکاوی در داستان ”گیلهمرد “(تجزیهوتحلیل داستان کوتاه ”گیلهمرد“)»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، ش 49.
علوی، بزرگ (1357)، نامهها، تهران: امیرکبیر.
فتوحی رودمعجنی، محمود و هاشم صادقی (1392)، «شکلگیری رئالیسم در داستاننویسی ایرانی»، جستارهای ادبی، دورۀ 46، ش 3.
کادن، جی. ای. (۱۳۸۶)، فرهنگ ادبیات و نقد، ترجمۀ کاظم فیروزمند، تهران: شادگان.
کریمیمطهر، جاناله (1393)، درآمدی بر ادبیات، تهران: دانشگاه تهران.
کریمیمطهر، جاناله و ناهید اکبرزاده (1392)، «بازتاب رئالیسم انتقادی روسیه در ادبیات فارسی معاصر (مطالعۀ موردی: وکلای مرافعه اثر میرزا فتحعلی آخوندزاده)»، ادب فارسی، دورۀ 3، ش 1.
کوچکیان، طاهره (1395)، «رئالیسم ایرانی، گذاری به مدرنیته در ایران سنتگرا»، در: مجموعهمقالات دومین همایش بینالمللی شرقشناسی و مطالعات ایرانی علیگر هند، مؤسسۀ سفیران فرهنگی مبین.
گرانت، دیمیان (1387)، رئالیسم، ترجمۀ حسن افشار، تهران: مرکز.
گلشیری، هوشنگ (1380)، باغ در باغ (مجموعهمقالات)، تهران: نیلوفر.
گورالنیک، ا. آ. (1991)، «زیباشناسی و نقد انقلابی ـ دموکراتیک دهۀ 1960: چرنیشِفسکی و دابرالوبُف»، در: تاریخ ادبیات جهان، مسکو: نائوکا.
گولیایِف، ان. آ. (1977)، تئوری ادبیات، مسکو: ویشایا شکُلا.
لاج، دیوید و دیگران (1389)، نظریههای رمان از: رئالیسم تا پسامدرنیسم، ترجمۀ حسین پاینده، تهران: نیلوفر.
لوکاچ، جورج (1381)، جامعهشناسی رمان، ترجمۀ محمدجعفر پوینده، تهران: چشمه.
مارکوزه، هربرت (۱۳۸۵)، بعد زیباییشناسی، ترجمۀ داریوش مهرجویی، تهران: هرمس.
مروت، منصور (1385)، آشنایی با مکتبهای ادبی، تهران: سخن.
میرصادقی، جمال (1385)، عناصر داستان، تهران: سخن.
میرصادقی، جمال (۱۳۹۴)، ادبیات داستانی، تهران: سخن.
نورمحمدی کمال، هادی و یحیی طالبیان (1399)، «”فارسی شکر است“ طرحی از گفتمان ملیگرایی شکستخورده»، متنپژوهی ادبی، دورۀ 24، ش 84.
ولک، رنه (1377)، تاریخ نقد جدید، ترجمۀ سعید ارباب شیرانی، تهران، نیلوفر.