قرآن کریم.
نهج‌البلاغه (1379)، ترجمۀ محمد دشتی، قم: الهادی.
ابن‌حمزه (1408ق)، الوسیلۀ الی نیل الفضیلۀ، قم: کتاب‌خانۀ آیت‌الله مرعشی نجفی.
بستان، حسین (1388)، «جامعه‌شناسی اسلامی؛ به‌سوی یک پارادایم»، فصل‌نامۀ علمی ـ پژوهشی روش‌شناسی علوم انسانی، س 15، ش 61.
جمشیدیها، غلام‌رضا و مجید کافی (1391)، «مدل روش‌شناختی نظریه‌پردازی در علوم انسانی اسلامی»، فصل‌نامۀ علمی ـ پژوهشی روش‌شناسی علوم انسانی، س 18، ش 72.
جمعی از مؤلفان (1373)، درآمدی به جامعه‌شناسی اسلامی: مبانی جامعه‌شناسی، تهران: سمت.
رضی، احمد (1388)، «شاخص‌های ارزیابی و نقد کتاب‌های درسی دانشگاهی»، سخن سمت، ش 21.
زاهد زاهدانی، سیدسعید (1370)، مبانی روش تفکر اجتماعی در اسلام، شیراز: بهینه.
سمیعی، احمد (1378)، نگارش و ویرایش، تهران: سمت.
فارابى، ابونصر (1986)، کتاب الملۀ و نصوص اخرى، تحقیق محسن مهدى، بیروت: دار المشرق.
منصوریان، یزدان (1394)، «صد ویژگی کتاب‌های کارآمد و اثربخش»، دوفصل‌نامۀ علمی ـ پژوهشی پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، دورۀ 17، ش 29.
نوری، میرزا حسین (1408ق)، مستدرک الوسائل، قم: مؤسسۀ آل‌‌البیت.
یونس، فرید (1395)، مبانی و اصول جامعه‌شناسی اسلامی، ترجمۀ غلام‌رضا جمشیدیها و مهیار گنج‌آبی، تهران: علمی و فرهنگی.
Shari’ati, Ali (1979), On the Sociology of Islam, Hamid Algar (trans.), Berkeley, Ca: Mizan Press.
