بحرانی، مرتضی (1394)، «نوابت در فلسفۀ فارابی و ابن‌باجه»، پژوهش سیاست نظری، پیاپی 18.
بحرانی، مرتضی (1401)، سه مقدمه درباب امکان نقد: بوطیقای مدرنیته، نگاه انتقادی به فرهنگ؛ مقالاتی از جی. ام. برنشتاین، نیکولاس کمپریدیس، ریچارد کِرنی، ترجمۀ مرتضی بحرانی، تهران: همان.
حیدری، ابراهیم (1381)، تراژدی کربلا: مطالعۀ جامعه‌شناختی گفتمان شیعه، ترجمۀ علی و محمدجواد معموری، دار الکتاب اسلامی.
حیدری، ابراهیم (1399)، مفهوم نقد در نهضت‌های تجددخواه جهان عرب؛ با نگاهی به نظریه‌‌‌های مدرنیته و پسامدرنیته، ترجمۀ فاروق نجم‌الدین، تهران: علمی و فرهنگی.
رالز، جان (1388)، نظریۀ عدالت، ترجمۀ محمدکمال سروریان و مرتضی بحرانی، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
فروید، زیگموند (1400)، تمدن و ملالت‌هایش، ترجمۀ محمد مبشری، تهران: ماهی.
کانت، ایمانوئل (1362)، سنجش خرد ناب، ترجمۀ میرشمس‌الدین ادیب سلطانی، تهران: امیرکبیر.
کانت، امانوئل (1370)، «روشن‌گری چیست؟ در پاسخ یک پرسش»، ترجمۀ همایون فولادپور، کلک، پیاپی 22.
کانت، ایمانوئل (1380)، صلح پایدار، ترجمۀ محمد صبوری، تهران: به‌باوران.
وبر، ماکس (1371)، اخلاق پروتستان و روح سرمایه‌داری، ترجمۀ عبدالمعبود انصاری، تهران: سمت.
وِتس، فرانتس یوزف (1393)، درآمدی بر اندیشۀ هانس بلومنبرگ، ترجمۀ فریده فرنودفر و امیر نصری، تهران: چشمه.
هابرماس، یورگن (1395)، دیالکتیک سکولارسازی دربارۀ عقل و دین: گفت‌وگوی کاردینال یوزف راتزینگر (پاپ بندیکت شانزدهم) و یورگن هابرماس، با ویرایش و پیش‌گفتار فلورین شولر، ترجمۀ سجاد دهقان‌زاده، تهران: پارسه.
هابرماس، یورگن (1400)، شناخت و علاقه‌های انسانی، ترجمۀ ناصر تقویان، تهران: مؤسسۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
Blumenberg, H. (1966), The Legitimacy of the Modern Age, R. M. Wallace (trans.), Cambridge: MIT Press.
Brentano, F. (1889),
The Origin of The Knowledge of Right and Wrong,
C. Hague (trans.).
