آبراهامیان، یرواند (1387)، ایران بین دو انقلاب، ترجمۀ احمد گلمحمدی و محمدابراهیم فتاحی، تهران: نی.
اسکاچپول، تدا (1382)، «دولت رانتیر و اسلام شیعی در انقلاب ایران»، ترجمۀ محمدتقی دلفروز، فصلنامۀ مطالعات راهبردی، س 6، ش 1، ش مسلسل 19، 114-119.
امام خمینی، روحالله (1389)، صحیفۀ امام: مجموعۀ آثار امام خمینی (س)، ج 21، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س).
روا، الیویه (1384)، «ایران: تشیع و انقلاب»، در: اندیشمندان علوم اجتماعی و انقلاب اسلامی ایران، ترجمۀ محمدباقر خرمشاد، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
زونیس، ماروین (1370)، شکست شاهانه، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: طرح نو.
شایگان، داریوش (1380)، افسونزدگی جدید، هویت چهلتکه و تفکر سیار، ترجمۀ فاطمه ولیانی، تهران: فرزان روز.
عشقی، لیلی (1379)، زمانی غیر زمانها (امام، شیعه، و انقلاب)، ترجمۀ احمد نقیبزاده، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
عنایت، حمید (1377)، «انقلاب اسلامی: مذهب در قالب ایدئولوژی سیاسی»، ترجمۀ امیر سعیدالهی، اطلاعات سیاسی ـ اقتصادی، ش 138، 42-51.
قانعیراد، عرفان (1390)، در دامگه حادثه، بررسی علل و عوامل فروپاشی حکومت شاهنشاهی: گفتوگو با پرویز ثابتی، ایالات متحدۀ آمریکا: شرکت کتاب.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (1376)، تدوین جهانگیر منصور، تهران: دوران.
کامروا، مهران (1398)، انقلاب ایران؛ ریشههای ناآرامی و شورش، ترجمۀ مصطفی مهرآیین، تهران: کرگدن.
مشیرزاده، حمیرا (1375)، «نگاهی به رهیافتهای مختلف در مطالعۀ انقلاب اسلامی ایران»، راهبرد، ش 9.
معدل، منصور (1382)، طبقه، سیاست، و ایدئولوژی در انقلاب، ترجمۀ محمدسالار کسرایی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
نیکپی، امیر (1399)، مدرنیته، سیاست، و سکولاریزاسیون: ریشههای انقلابی بهنام دین، تهران: نگاه معاصر.
Bourdieu, Pierre (2005), Language and Symbolic Power, Gino Raymond and Matthew Adamson (trans.), London: Poility Press.
Bourdieu, Pierre and Loïc J. D. Wacquant (1992), An Invitation to Reflexive Sociology, The University of Chicago Press.
Najmabadi, Afsaneh (1987), “Iran Turn to From Modernism to Order”, The Middle East Journal, vol. 41.