قرآن کریم
نهجالبلاغه
احمد، لیلا (۲۰۱۲)، زنان و جنسیت در اسلام، ترجمۀ فاطمه صادقی، انتشارات شبکۀ همبستگی بینالمللی زنان و قوانین در جوامع مسلمان.
بهمنی مطلق، یدالله (۱۳۹۰)، «جایگاه زن در عرفان و تصوف اسلامی (با تکیه بر آثار سنایی، عطار، و جامی)، زن و فرهنگ، س 3، ش ۱۰.
جامی، عبدالرحمان (۱۳۷۰)، نفحاتالانس، تصحیح محمود عابدی، تهران: اطلاعات.
حاکمی، اسماعیل (۱۳۶۷)، سماع در تصوف، تهران: دانشگاه تهران.
حسینی، مریم (۱۳۸۵)، نخستین زنان صوفی، تهران: علم.
حسینی، مریم و الهام روستایی راد (۱۳۹۵)، «مجانینالعقلای زن در تصوف اسلامی»، زن در فرهنگ و هنر، دورۀ ۸، ش ۱.
حقیقت، عبدالرفیع (۱۳۷۸)، سلطانالعارفین، بایزید بسطامی، تهران: بهجت.
خواندمیر، غیاثالدین (۱۳۶۲)، تاریخ حبیبالسیر، تهران: خیام.
رادفر، ابوالقاسم (۱۳۸۲)، «آن نایب مریم صفیه، آن مقبولالرجال، رابعه عدویه»، مجلۀ فرهنگ، س 16، ش ۴، پیاپی 48.
روضاتیان، سیدهمریم و علیاصغر میرباقریفرد (۱۳۸۶)، «سیمای زن در تذکرةالأولیاء»، مجلۀ مطالعات زنان، ش ۱۴، ص 82-97.
زینی، مهری (۱۳۸۸)، «ژئان و سیر و سلوک عرفانی»، پژوهشنامۀ زبان و ادب فارسی، س 3، ش ۲، پیاپی 10، ص 21-50.
زینی، مهری و یدالله جلالی (۱۳۸۵)، «نگرش عارفان به محبوبهای سهگانۀ پیامبر»، دوفصلنامۀ اسلامپژوهی، ش 3، ص 101-126.
سرامی، قدمعلی (۱۳۸۹)، «رابعه در گذار از پل مجاز»، فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، س 6، ش ۱۸، ص 81-103.
شبستری، شیخمحمود (۱۳۸۲)، شرح گلشن راز، بهاهتمام کاظم دزفولیان، تهران: طلایه.
شیمل، آن ماری (۱۳۷۴)، ابعاد عرفانی اسلام، با ترجمه و توضیح عبدالرحیم گواهی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
شیمل، آن ماری (۱۳۷۹)، زن در عرفان و تصوف اسلامی، ترجمة فریده مهدوی دامغانی، تهران: تیر.
صلیبی، ژاسنت (۱۳۸۵)، «هویت زن در مسیحیت»، حقوق بشر، دورۀ ۱، ش ۱، ص 103-116.
طاهری، زهرا (۱۳۹۷)، حضور پیدا و پنهان زن در متون صوفیه، تهران: ثالث.
عزالدین کاشانی، محمود بن علی (۱۳۷۶)، مصباحالهدایه و مفتاحالکفایه، بهاهتمام جلالالدین همایی، تهران: هما.
عطار، محمد بن ابراهیم (۱۳۸۳)، منطقالطیر، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
عطار، محمد بن ابراهیم (۱۹۰۵)، تذکرةالاولیاء، تصحیح رینولد نیکلسون، لیدن: اوقاف گیب.
عموخلیلی، مریم (۱۳۹۷)، «نقش زنان صوفی در شکلگیری نظریۀ وحدت وجودی ابنعربی»، پژوهشنامۀ زنان، س 9، ش 4، ص 87-110.
غزالی، ابوحامد محمد (۱۳۷۷)، احیاء علومالدین، ترجمۀ مؤیدالدین خوارزمی، بهکوشش حسین خدیو جم، تهران: علمی و فرهنگی.
فانینگ، استیون (۱۳۸۶)، عارفان مسیحی، ترجمۀ فریدالدین رادمهر، تهران: نیلوفر.
قلندر، حمید (۱۹۵۹)، خیرالمجالس، تصحیح خلیق احمد نظامی، لاهور: دانشگاه علیگر.
قنبری، بخشعلی (۱۳۸۹)، «راههای ارتباط انسان با خدا از نظر ترزا و مولوی»، پژوهشنامۀ ادیان، دورۀ 1، ش ۱، ص 137-139.
کاشانی، عبدالرزاق (۱۳۷۰)، اصطلاحات صوفیه، تصحیح محمدکمال ابراهیمجعفر، قم: بیدار.
کربن، هانری (۱۳۷۴)، ارض ملکوت، ترجمۀ سیدضیاءالدین دهشیری، تهران: طهوری.
کونگ، هانس (۱۳۸۹)، زن در مسیحیت، ترجمۀ طیبه مقام و حمید بخشنده، قم: دانشگاه ادیان و مذاهب.
کیانی، محسن (۱۳۶۹)، تاریخ خانقاه در ایران، تهران: طهوری.
کیو پیت، دان (۱۳۸۷)، عرفان پس از مدرنیته، ترجمة اللهکرم کرمیپور، قم: دانشگاه ادیان و مذاهب.
گولپینارلی، عبدالباقی (۱۳۶۶)، مولویه بعد از مولانا، ترجمۀ توفیق سبحانی، تهران: کیهان.
لینگز، مارتین (1379)، تصوف چیست؟، ترجمة مرضیه شنکایی و علی مهدی‌زاد، تهران: مدحت.
محمد بن منور (۱۳۶۶)، اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابوسعید، بهاهتمام ذبیحالله صفا، تهران: فردوس.
مولوی، جلالالدین محمد (۱۳۸۰)، مثنوی معنوی، بهکوشش رینولد نیکلسون، با مقدمۀ محمد عباسی، از روی چاپ 1920- 1933، تهران: طلوع.
نراقی، آرش (۱۳۹۰)، حدیث حاضر و غایب، تهران: نگاه معاصر.
نوربخش، جواد (۱۳۸۱)، زنان صوفی، تهران: یلدا قلم.
هجویری، علی بن عثمان (۱۳۸۳)، کشفالمحجوب، تصحیح محمود عابدی، تهران: سروش.
Fanning, S. (2001), Mystics of the Christian Tradition, London and New York: Routhledge.
Smitt, M. (1995), Studies in Early Mysticism in the Near and Middle East, Oxford: Oneworld.
Stace, W. T. (1962), Mysticism and Philosophy, London: Macmillan &Co Ltd.
Underhill, E. (1988), The Mystics of the Church, USA: Morehouse Pub Co.
', './data/crtls/coversheet/cover_en.jpg'))