Pizhuhish nāmah-i intiqādī-i mutūn va barnāmah hā-yi ̒ulūm-i insāni (Critical Studies in Texts & Programs of Human Sciences)

A Critique on the Book Methodology of Political Science

Document Type : Research

Authors

Mohammad Shojaeian 1
Sajad Rostamipoor 2

1 Assistant Professor, Faculty of Political Sciences, Research Institute of Hawzah and University, Qom, Iran

2 Researcher of Political Sciences, Imam Sadegh University, Qom, Iran

https://doi.org/10.30465/crtls.2020.30242.1796
Abstract
Methodology of Political Science aims to collect, classify, describe and analyze research methods in political science. Dr. Haghighat's book entitled Methodology of Political Science has tried to review and critique most of the existing methodologies in the field of political science. The chapters of the book have a good consistency and the esteemed author has adopted a coherent method in reviewing and criticizing the methods. In some cases, paying attention to the indigenous atmosphere of Iranian society has made the contents of the book more useful. Paying attention to the distinction between research method and methodology is one of the highlights of the present study. On the other hand, obscurity in the definition of humanities and politics, lack of a clear criterion for classifying research methods, and ambiguity in methodological pluralism are among the most important shortcomings of the book. The respected author considers the methodology of social and political sciences as part of the philosophy of these sciences. But in the study of methods, the emphasized meaning of methodology has been seriously neglected. There is a conflict between the vagueness and the predicament of the concepts discussed in the book and the claim of uncertainty in the humanities. Pluralism is defended in the field of methodology, but the multiplicity and diversity of meanings of the concepts in political science in general and Iranian society, in particular, is rejected as a crisis and ambiguity.

Keywords

Methodology
Politics
Political Science
Research
Research Method

Subjects

ایمان، محمدتقی (1391)، فلسفة روش تحقیق در علوم انسانی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
بلیکی، نورمن (1391)، پارادایم‏های تحقیق در علوم انسانی، ترجمة سیدحمیدرضا حسنی و دیگران، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
بورنهام، پیتر و دیگران (1388)، روش‏های پژوهش در سیاست، ترجمة سیدمحمدکمال سروریان، تهران: پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
حافظ‏نیا، محمدرضا (1381)، مقدمه‏ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، تهران: سمت.
حقیقت، سیدصادق (1394)، روش‏شناسی علوم سیاسی، ویرایش سوم، قم: دانشگاه مفید.
رووت، مایکل (1388)، فلسفة علوم اجتماعی: روش‏ها، آرمان‏ها، و سیاست‏های پژوهش اجتماعی، ترجمة محمد شجاعیان، تهران: پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
ساروخانی، باقر (1375)، روش‏های تحقیق در علوم اجتماعی، جلد اول: اصول و مبانی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سریع‏القلم، محمود (1397)، روش تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین‏الملل، تهران: فرزان روز.
شجاعیان، محمد (1396)، ماهیت انسان و نظریة سیاسی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
شریفی، احمدحسین (1395)، روش‏شناسی علوم انسانی اسلامی، تهران: آفتاب توسعه.
فرامرز قراملکی، احد (1388)، روش‏شناسی مطالعات دینی، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
فی، برایان (1381)، فلسفة امروزین علوم اجتماعی، ترجمة خشایار دیهیمی، تهران: طرح نو.
مارش، دیوید و جری استوکر (1388)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمة امیرمحمد حاجی‏یوسفی، تهران: پژوهشکدة مطالعات راه‏بردی.
معینی علمداری، جهانگیر (1394)، روش‏ شناسی نظریه‏ های جدید در سیاست (اثبات‏گرایی و فرااثبات‏گرایی)، تهران: دانشگاه تهران.
مک ناب، دیوید ای (1394)، روش تحقیق در علوم سیاسی (رویکرد کیفی و کمی)، ترجمة معاونت پژوهش و تولید علم، تهران: دانشکدة اطلاعات.
نقیبی، سیدابوالقاسم (1391)، روش تحقیق در علوم اسلامی، تهران: دانشگاه پیام نور.
وبر، ماکس (1384)، روش‏شناسی علوم اجتماعی، ترجمة حسن چاوشیان، تهران: مرکز.

  • Receive Date 13 January 2023
  • Revise Date 17 March 2023
  • Accept Date 24 April 2023

Guide for Authors

Submit Manuscript

Reviewers

Contact Us