آموزگار، ژاله و احمد تفضلی (1382)، زبان پهلوی: ادبیات و دستور آن، تهران: معین.
ارجانی، فرامرزبن خداداد (1385)، سمک عیّار، تصحیح پرویز ناتل خانلری، 5 ج، تهران: آگاه.
اسدی طوسی، ابومنصور احمدبن علی (1365)، لغت فرس، تصحیح فتحالله مجتبایی و علیاشرف صادقی، تهران: خوارزمی.
ایزدپناه، حمید (1381)، فرهنگ لری، تهران: اساطیر.
برهان، محمدحسینبن خلف تبریزی (1391)، برهان قاطع، بهاهتمام محمد معین، 5 ج، تهران: امیرکبیر.
بهار، محمدتقی (1389)، سبکشناسی، 3 ج، تهران: امیرکبیر.
حسندوست، محمد (1389)، فرهنگِ تطبیقی ـ موضوعیِ زبانها و گویشهای ایرانیِ نو، 2 ج، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
حسندوست، محمد (1393)، فرهنگ ریشهشناختی زبان فارسی، 5 ج، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
حسنی، حمید (1393)، «اسکان: مبحثی مشترک میانِ عروض و آواشناسی زبان فارسی»، جشننامۀ دکتر فتحالله مجتبایی، بهکوشش علیاشرف صادقی و ابوالفضل خطیبی، تهران: هرمس.
خانلری، پرویز (1392)، دستور تاریخی زبان فارسی، بهکوشش عفت مستشارنیا، تهران: توس.
رضایی باغبیدی، حسن (1385)، راهنمای زبان پارتی، با ضمیمۀ واژهنامۀ پارتی، بهکوشش عسکر بهرامی، تهران: ققنوس.
رضایی، جمال (1377)، بررسی گویش بیرجند، بهاهتمام محمود رفیعی، تهران: هیرمند.
زمردیان، رضا (1385)، واژهنامۀ گویش قاین، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
سپهر، محمدتقی (1383)، براهینالعجم، با حواشی و تعلیقات سیدجعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران.
سعدی، مصلحبن عبدالله (1385)، کلیات سعدی، بهکوشش مظاهر مصفا، تهران: روزنه.
سلامی، عبدالنبی (1381)، فرهنگ گویش دوانی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
سلامی، عبدالنبی (1383)، گنجینۀ گویششناسی فارس، ج 1، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
سلامی، عبدالنبی (1384)، گنجینۀ گویششناسی فارس، ج 2، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
شاپوران، علی (1398 [انتشار: زمستان 1399])، «تلفظ در شعر کهن فارسی: سرمشق بایدها و نبایدهای پژوهش (1)»، گزارش میراث، س 4، ش 86 و 87.
صادقی، علیاشرف (1357)، تکوین زبان فارسی، تهران: دانشگاه آزاد ایران.
صادقی، علیاشرف (1387)، «تحول -a پایانی کلمات به -e»، جشننامۀ استاد اسماعیل سعادت، زیر نظر حسن حبیبی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
طاهری، اسفندیار (1389)، گویش بختیاری کوهرنگ، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
طاهری، اسفندیار (1395)، گویش لری بویراحمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
عطار، محمدبن ابراهیم (1388)، الهینامه، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
عطار، محمدبن ابراهیم (1398)، تذکرۀالاولیاء، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، 2 ج، تهران: سخن.
عیدگاه طرقبهای، وحید (1399)، تلفظ در شعر کهن فارسی: بهرهگیری از شعر در شناخت تلفظهای دیرین، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، با همکاری انتشارات سخن.
لازار، ژیلبر (1341)، اشعار پراکندۀ قدیمترین شعرای فارسیزبان، ج 2، تهران: قسمت ایرانشناسی انستیتو ایران و فرانسه.
مایل هروی، نجیب (1380)، تاریخ نسخهپردازی و تصحیح انتقادی نسخههای خطی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مددی، ظهراب (1392)، واژهنامۀ زبان بختیاری، اصفهان: ظهراب مددی.
مقیمی، افضل و دیگران (1394)، فرهنگ واژههای لری بویراحمدی، سیسخت: فرهنگ مانا.
مکنزی، دیوید نیل (1379)، فرهنگ کوچک زبان پهلوی، ترجمۀ مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مولوی، جلالالدین محمد (1378)، کلیات شمس (دیوان کبیر)، ج 1، تصحیح بدیعالزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر.
مولوی، جلالالدین محمد (1386)، دیوان کبیر، کلیات شمس تبریزی، نسخۀ قونیه، توضیحات، فهرست، و کشفالابیات توفیق هـ . سبحانی، 2 ج، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
ناصرخسرو (1384)، سفرنامۀ ناصرخسرو قبادیانی، بهانضمام روشنایینامه و سعادتنامه، تصحیح محمود غنیزاده، تهران: اساطیر.
نیبرگ، هنریک ساموئل (1381)، دستورنامۀ پهلوی، ج 2، شرح واژگان و دستورزبان، تهران: اساطیر.
نیرومند، محمدباقر (2535)، واژهنامهای از گویش شوشتر، تهران: فرهنگستان زبان ایران.
نیشابوری، ابرهیمبن منصور (1384)، قصصالانبیاء (داستانهای پیغامبران)، بهاهتمام حبیب یغمایی، تهران: علمی و فرهنگی.
همایونفر، بابا (1386)، بررسی گویش اسفراین، تهران: چاپار.
Boyce, M. (1977), A Word-List of Manichaean Middle Persian and Parthian, With a Reverse Index by R. Zwanziger, Acta Iranica, 9a, Troisième Série, Textes et Mémoires, vol. II- Supplement, Téhéran-Liège: Bibliothèque Pahlavi.
Kent, R. G. (1953), Old Persian: Grammar, Texts, Lexicon, Tehran: Tahouri (2010).
Zhukovski, V. A. (1922), Materialy Dlja Izučenija Persidskih Narečij [Materials for the Study of Persian Dialects], III. Petrograd (Reprint: Tehran 1976).