تاریخ
سید ابوالفضل رضوی؛ حسین هژبریان
چکیده
عصر حاکمیت ایلخانان، برحسب مقتضیات تاریخی، با رشد تاریخنگاری فارسی همراه بود. آثار تاریخنگارانۀ فراوانی که در قلمرو ایلخانی و ازسویدیگر در قلمرو ممالیک پدید آمدند، کارنامۀ تاریخنگاری اسلامی ـ ایرانی را تقویت و زمینههای فهم تاریخ این عصر را هموار کرده است. در این میان، وصاف، ادیب ـ مورخی که از حیث سبک ادبی و ساختار ...
بیشتر
عصر حاکمیت ایلخانان، برحسب مقتضیات تاریخی، با رشد تاریخنگاری فارسی همراه بود. آثار تاریخنگارانۀ فراوانی که در قلمرو ایلخانی و ازسویدیگر در قلمرو ممالیک پدید آمدند، کارنامۀ تاریخنگاری اسلامی ـ ایرانی را تقویت و زمینههای فهم تاریخ این عصر را هموار کرده است. در این میان، وصاف، ادیب ـ مورخی که از حیث سبک ادبی و ساختار تاریخی شیوۀ متفاوتی را در ارائۀ برداشتهای تاریخی بهکار گرفته است، جایگاه ویژهای دارد. کتاب زندگی، زمانه و تاریخنگاری وصاف از این نظر که به مورخی این چنین پرداخته حائز اهمیت است و به همین سبب موردبررسی قرار گرفته است. نقد کتاب مذکور با تفاوت قائلشدن میان دو مفهوم تبیین و تفسیر، دو گونۀ کنشگر مورخ و تاریخشناس، و همینطور اهتمام به رویکردهای سلبی و ایجابی توأمان انجام شده است و این هدف را تعقیب میکند تا نشان دهد میان فهم تاریخ با تاریخنگاری تفاوت است و بایسته نیست که فهم تفسیری امروزی خود از تبیین مورخانه بهمعنی تاریخنگاری قلمداد شود.