زبان‌شناسی و زبان‌های باستانی
مسعود مُشیّدی؛ مجتبی مقصودی
چکیده
در این مقاله، واژهنامۀ توصیفی فرهنگنویسی نوشتۀ فریبا قطره با رویکردی توصیفی ـ انتقادی موردنقد و بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، هم جنبه‌‌های صوری و ساختاری کتاب از نظر رعایت اصول نگارش علمی موردتوجه قرار گرفته و هم محتوای کتاب از منظر چیستی و اهمیت مطالب مندرج در آن بررسی شده است. از این بابت که مؤلف توانسته است ...
بیشتر
در این مقاله، واژهنامۀ توصیفی فرهنگنویسی نوشتۀ فریبا قطره با رویکردی توصیفی ـ انتقادی موردنقد و بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، هم جنبه‌‌های صوری و ساختاری کتاب از نظر رعایت اصول نگارش علمی موردتوجه قرار گرفته و هم محتوای کتاب از منظر چیستی و اهمیت مطالب مندرج در آن بررسی شده است. از این بابت که مؤلف توانسته است برای اولین‌بار در زبان فارسی، فرهنگ تخصصی واژگان حوزۀ فرهنگنویسی را با استفاده از منابع معتبر گردآوری، معادل‌یابی، و توصیف کند، کار ارزش‌مند و درخور توجهی صورت گرفته است، اما درعین‌حال ایرادهایی نیز بر این کتاب وارد است. از نظر صوری به‌لحاظ شیوۀ نگارش، در استفاده از قلم و اندازۀ مناسب برای برخی زیرمدخل‌‌ها، ایرانیک‌کردن یا ایرانیک‌نکردن برخی واژه‌ها، ترتیب الفبایی، نظام ارجاع‌دهی، و در صفحه‌‌بندی ناهماهنگی‌هایی در کتاب دیده می‌شود. از نظر محتوایی هم کتاب ایرادهایی دارد که از میان آن‌ها می‌توان به نبود حدومرز دقیق در تعریف برخی مدخل‌ها، ارائۀ برخی تعاریف بسیار کوتاه و ناقص، فقدان برخی واژه‌‌های ضروری فرهنگنویسی، ارجاع کور و گاهی اوقات گیج‌‌کننده برای کاربر، نبود جدول اعلام، نام‌ها، علائم آوایی و برخی کدهای دستوری موردنیاز، و هم‌چنین عدم ارائۀ مثال مناسب در برخی موارد ضروری اشاره کرد.
