زبان‌شناسی و زبان‌های باستانی
رضا امینی
چکیده
در این مقاله، کتاب تاریخ ترجمه در ایران، نوشتۀ عبدالحسین آذرنگ، بررسی و نقد شده است. نثر روان و ویرایش دقیق کتاب، پیراستهبودن آن از غلط‌های نگارشی، و ارائۀ شماری نکتۀ خوب دربارۀ ترجمه در برخی دوره‌های تاریخ ایران از ویژگی‌‌های نیکویی است که خواننده به‌هنگام خواندن کتاب به وجود آن‌ها پی می‌‌برد. تکراری‌بودن بسیاری از مطالب ...
بیشتر
در این مقاله، کتاب تاریخ ترجمه در ایران، نوشتۀ عبدالحسین آذرنگ، بررسی و نقد شده است. نثر روان و ویرایش دقیق کتاب، پیراستهبودن آن از غلط‌های نگارشی، و ارائۀ شماری نکتۀ خوب دربارۀ ترجمه در برخی دوره‌های تاریخ ایران از ویژگی‌‌های نیکویی است که خواننده به‌هنگام خواندن کتاب به وجود آن‌ها پی می‌‌برد. تکراری‌بودن بسیاری از مطالب و اِتکایِ بیش از اندازۀ کتاب به شماری از منبعها، کلیگویی، حاکمنبودن سامان مشخصی بر تقسیمبندی محتوا، دقیقنبودن برخی از اطلاعات تاریخی ارائهشده، و... نیز از ضعفهایی است که خواننده به‌هنگام خواندن کتاب با آن روبهرو میشود. ازسویدیگر، باتوجهبه آنکه دربارۀ تاریخ ترجمه در برخی از دوره‌های تاریخ ایران پژوهشهای بیشتری انجام شده است، بهتر بود که در این کتاب بیشتر بر آن بخشهایی از تاریخ ترجمه در ایران تمرکز میشد که پژوهش چندانی دربارۀ آن انجام نشده است.
