Document Type : Research

Authors

1 Assistant Professor, Department of Arabic, Yazd University

2 PhD student in Persian Language and Literature, Yazd University

Abstract

Grammar and syntax is one of the branches of linguistics which was created with the motivation of correct application and usage of Arabic language specially Qoran language and was led to the appearance of numerous schools and works in this science. One of the contemporary books which has been written in the field of Arabic language teaching is “Alnahvo Alasasi” that was compiled by three Kuwaitian researchers  who have written a mediocre limit with a different style in grammar and syntax. In this research, it was attempted to use an analytical-descriptive approach in order to criticize the sources and texts of Arabic teaching. The present paper aims to introduce the book and analyze    its different sections such as  apparent structure,form, and contents including definitions, problem statement, evidence, exercises, and sources of book. In addition, it aims to bring to the fore not only the advantages of the book such as having a consistent and uniform manner to state some various topics, using simple and fluent texts and diversity in exercises as much as possible, but also the shortcomings such as removing or incomplete expression of some essential issues the lack of observance of principle in simple to difficult arrangement of the exercises, and lack of sources. 

Keywords

Main Subjects

قرآن کریم
ابن‌‏عقیل، عبداللّه‏ بن عبدالرحمن (1384 ش)، شرح ابن‌‏عقیل، تحقیق محمد یحیی‌‏الدین عبدالحمید، بی‌‏جا: ‏بی‏نا.
ابن‌‏منظور، محمد بن مکرّم (1414 ق)، لسان‌‏العرب، بیروت: دار الصّادر.
ابن‎‏هشام، عبدالله ‏بن یوسف (1412 ق)، مغنی ‏اللّبیب عن کتب الأعاریب، قم: مکتبة سیدالشهداء.
اشکوری، سیدعدنان (1384- 1385 ش)، «نیم‏‌نگاهی به کتاب النحو الجامعی»، نامۀ علوم انسانی، ش 13.
دهقانیان، جواد و صدیقه جمالی (1391 ش)، «بررسی و نقد ترجمه و شرح مبادی العربیه 4 (قسمت نحو) شرح سیدعلی حسینی»، پژوهش‏نامۀ انتقادی متون و برنامه‏ های علوم انسانی، س 12، ش 2.
رضی‌‏الدین استرآبادی، محمد بن حسن (1398 ق)، شرح الرّضی علی الکافیّة، تصحیح یوسف حسن عمر، تهران: مؤسسة الصادق.
رضی‌‏الدین استرآبادی، محمد بن حسن (1426 ق)، شرح شافیة ابن ‏الحاجب، تحقیق محمد نور الحسن و محمد الزفراف و محمد محیی‏‌الدین عبدالحمید، دار إحیاء بیروت: التّراث العربی.
سیوطی، جلال‏ ا‌لدین (1426 ق)، البهجة المرضیة، قم: دار الفکر.
صدقی، حامد، سیده‌‏اکرم رخشیده‌‏نیا، و معصومه نعمتی قزوینی (1384- 1385 ش)، «نقد و بررسی کتاب مبادی العربیه»، نامۀ علوم انسانی، ش 13.
عبدالباقی، محمد فؤاد (1364 ق)، المعجم المفهرس لألفاظ القرآن ‏الکریم، القاهرة: دار الکتب المصریة.
عمر، احمد مختار، محمد حماسۀ عبداللطیف، و مصطفی النحاس زهران (1414 ق)، النحو الأساسی، کویت: ذات‌‏السلاسل.
فاضلی، محمد (1365 ش)، «نقدی بر کتابی در نقد نحو عربی»، جستارهای ادبی، ش 75.
مدنی، سیدعلی‌خان (1388 ش)، الحدائق النّدیّة فی شرح الفوائد الصّمدیّة، تحقیق سیدحسین خاتمی، قم: مهر بی‌کران.