A Critique of Dante's Influence on Sanā’ī in the Research of Orientalists

Mansub Basiri, Iman; Sheikholislami, Mahzad; Hasani Dargah, Hossein

doi:10.30465/crtls.2021.36799.2272

A Critique of Dante's Influence on Sanā’ī in the Research of Orientalists

Document Type : Research

Authors

Iman Mansub Basiri ¹

Mahzad Sheikholislami ²

Hossein Hasani Dargah ³

¹ Assistant Professor of Italian Language and Literature, University of Tehran, Iran

² Instructor of Italian Language and Literature, University of Tehran, Iran, Tehran, Iran

³ PhD Student in Persian Literature, University of Guilan, Iran, Rasht, Iran

https://doi.org/10.30465/crtls.2021.36799.2272

Abstract

When Reynold Alleyne Nicholson mentioned some similarities between Dante's Divine Comedy and Sanā’ī’s Seyr al-‘ebād in his article "A Persian forerunner of Dante", the belief that Dante has been influenced, in the creation of his eternal work, by the Sanai’s opus came into some minds. The publication of the famous book of Spanish scholar Miguel Asin Palacios La Escatologia Musulmana en la «Divina Comedia» and the discovery of two old Latin and French manuscripts of Prophet Muhammad`s Me’rāj (Liber Scalae Machometi) in the Oxford library and the National Library of Paris fortified this belief. The approach of this research, which differentiates it from similar studies, is analyzing briefly the contribution of Arabic, Latin, and Persian sources that have influenced diachronically the two mentioned works. On the other hand, the emphasis of the present article, contrary to the similar works, does not affect the similarities or differences in the thematic structure of these two works, but we tried to analyze the most important sources that produced similar or identical themes in the works of both authors.

Keywords

Sanā’ī

Dante

Palacios

Liber Scalae

Nicholson

Subjects

Foreign Languages

آلیگیری، دانته (1386)، کمدی الهی، ترجمة شجاع‌‌الدین شفا، تهران: امیرکبیر.

د بروین، یوهانس توماس پیتر (1378)، حکیم اقلیم عشق، ترجمة مهیار علوی مقدم و محمدجواد مهدوی، مشهد: آستان قدس.

سالمن پراور، زیگبرت (1393)، درآمدی بر مطالعات ادبی تطبیقی، ترجمة علی‌رضا شیروانی و مصطفی حسینی، تهران: سمت.

سنایی (1378)، سیرالعباد الی‌المعاد، ترجمة مریم‌السادات رنجبر، تهران: مانی.

سنایی (1380)، دیوان حکیم سنایی غزنوی، به‌اهتمام مدرس رضوی، تهران: سنایی.

سنایی (1383)، حدیقه سنایی، تصحیح مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران.

صلاح، فضل (1985)، تأثیر الثقافة الإسلامیة فی الکومیدیا الإلهیة لدانتی، بیروت: دارالافاق الجدیده.

فروزانفر، بدیع‌الزمان (1334)، احادیث مثنوی، تهران: دانشگاه تهران.

کربن، هانری (1387)، ابن‌سینا و تمثیل عرفانی، ترجمة انشاء‌الله رحمتی، تهران: جامی.

مولوی، جلال‌الدین محمد بلخی (1382)، مثنوی مولوی، به‌تصحیح توفیق سبحانی، تهران: روزنه.

نیکلسن، رینولد (1323)، «سنایی پیش‌رو ایرانی دانته»، ترجمة عباس اقبال، مجلة یادگار، ش 4.

Alighieri, Dante (1965), Convivio, Nota Introduttiva di Francesco Mazzoni, Stamperia di Alberto Tallone: Alpignano.

Alighieri, Dante (1988), La Divina Commedia, Purgatorio, A Cura di U. Bosco, G. Reggio, Firenze: Le Monier.

Asin Palacios, Miguel (1931), La Escatologia Musulmana en la “Divina Comediaˮ, Madrid: Editoria Plutarco.

Asin Palacios, Miguel (1926), Islam and the Divine Comedy, London: Harold Sutherland.

Latini, Brunetto (1985), Tesoretto, a Cura di Marcello Cicutto, Milano: Rizzoli.

Mansub Basiri, Iman (2018), Lo Stilnovismo fra Persia e Italia, un’Analisi Comparativa, Tehran: Samt.

Mansub Basiri, Iman (2020), L'influsso delle Fonti Orientali sulla Nekyia nella Divina Commedia: un Dilemma Irrisolvibile, in Letteratura Italiana Antica: Rivista Annuale Di Testi e Studi: XXI, Pisa: Fabrizio Serra.

Mansub Basiri, Iman (2019), La Presenza della Cultura Persiana nella Preistoria del Medioevo Romanzo, in Parola del Testo: Semestrale di Filologia e Letteratura Italiana Comparata: XXIII, 1/2, Pisa: Fabrizio Serra.

Nicholson, Reynold Alleyne (1944), A Persian Forerunner of Dante, Printed by J. Wynn Williams, Towyn-on-sea, N. Wales.

Pazzaglia, Mario (1992), Dal Medioevo all’Umanesimo, Bologna: Zanichelli.

Sapegno, Natalino (1979), La Divina Commedia, Inferno, Firenze: La Nuova Italia