Pizhuhish nāmah-i intiqādī-i mutūn va barnāmah hā-yi ̒ulūm-i insāni (Critical Studies in Texts & Programs of Human Sciences)

A Critique of Ignored Followers of Charisma in the Book Sociology of National Charisma: The Collapse of Social Structures and the Emergence of Charisma

Document Type : Research

Authors

Fateme Daneshvar Muhammadzadegan 1
Reza Abedi Gonabad 2

1 PhD Student in Political Science, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

2 PhD of Cultural Policy-Making, International University of Imam Reza, Mashhad, Iran

https://doi.org/10.30465/crtls.2022.37907.2342
Abstract
The Sociology of National Charisma is a book by Majid Fouladian that analyzes the collapse of social structures and the rise of national charisma. The author uses a historical structural method to study the structural changes on the eve of the two constitutional revolutions and the Islamic Revolution and concludes that in the Qajar period, the construction of social networks prevented the formation of comprehensive solidarity. Considering such construction, it seemed unlikely the emergence of national charisma, but at the end of the Pahlavi regime, due to the collapse of the traditional structure and the emergence of social crises in a society that had reached a level of national cohesion, and with the emergence of ideology based on society culture, it became possible to form a national society and national charisma. In this article, we intended to review the book The Sociology of National Charisma in the framework of integrated analysis (structure-agent). The results show that Fooladian does not explain the relationship and role of followers in the emergence of charisma. In fact, the author merely explains the structures and their effect on the emergence of charisma, and ignores the agency of charisma followers in the emergence of charisma.

Keywords

Charisma
Leader
Follower
Weber
Structuralism

Subjects

آبراهامیان، یرواند (1389)، ایران بین دو انقلاب، ترجمۀ احمد گل‌محمدی و محمدابراهیم فتاحی، تهران: نی.
ازغندی، علی‌رضا (1385)، نخبگان سیاسی ایران بین دو انقلاب، تهران: قومس.
امامی، محمدعلی (1380)، عوامل ‌تأثیرگذار داخلی در خلیج‌فارس، تهران: وزارت امور خارجه.
بشیریه، حسین (1384)، انقلاب و بسیج سیاسی، تهران: دانشگاه تهران.
پارکین، فرانک (1384)، ماکس وبر، ترجمۀ شهناز مسمی‌پرست، تهران: ققنوس.
شجیعی، زهرا (1383)، نخبگان سیاسی ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی، تهران: سخن.
عابدی گناباد، رضا و دیگران (1395)، «چرایی عدم شکل‌گیری انقلاب و جنبش‌های اجتماعی فراگیر در کشورهای عربی خلیج‌فارس»، در: مجموعه‌مقالات سیزدهمین ملی علمی ‌ـ فرهنگی خلیج‌فارس.
فروند، ژولین (1383)، جامعه‌‌شناسی ماکس وبر، ترجمۀ عبدالحسین نیک‌گهر، تهران: نیکان.
فوران، جان (1378)، مقاومت شکننده، ترجمۀ احمد تدین، تهران: رسا.
فوران، جان (1382)، نظریه‌پردازی انقلاب‌ها، ترجمۀ فرهنگ ارشاد، تهران: نی.
فولادیان، مجید (1398)، «صورت‌بندی جامعه‌شناختی تئوری کاریزمای وبر»، جامعه‌‌شناسی ایران، س 20، ش 3.
فولادیان، مجید (1399)، جامعه‌‌شناسی کاریزمای ملی؛ فروپاشی ساختارهای اجتماعی و ظهور کاریزما، تهران: علمی و فرهنگی.
کسروی، احمد (1385)، تاریخ مشروطۀ ایرانی، تهران: نگاه.
گیدنز، آنتونی (1384)، چشم‌اندازهای جهانی، ترجمۀ حمیدرضا جلایی‌پور، تهران: طرح نو.
مارش، دیوید و جری استوکر (1378)، روش و نظریه در علوم سیاسی، تهران: مطالعات راه‌بردی.
منوچهری، عباس (1392)، نظریه‌‌های انقلاب، تهران: سمت.
نجف‌‌زاده، مهدی (1395)، جابه‌‎جایی دو انقلاب؛ چرخش‌های امر دینی در جامعۀ ایرانی، تهران: تیسا.
نقیب‌‌زاده، احمد (1385)، درآمدی بر جامعه‌‌شناسی سیاسی، تهران: سمت.

  • Receive Date 04 January 2022
  • Revise Date 14 April 2022
  • Accept Date 28 May 2022

Guide for Authors

Submit Manuscript

Reviewers

Contact Us