نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس‌ارشد علوم سیاسی

2 استادیار علوم سیاسی دانشگاه یزد

چکیده

چکیده
 هدف این مقاله، نقد و بررسی کتاب اجتماع­آینده (The Coming Community) تألیف جورجو آگامبن، فیلسوف و نظریه­پرداز معاصر ایتالیایی است. اثر مزبور یکی از متون برجسته در حوزۀ فلسفۀ­سیاسی و اندیشه­­انتقادی است که در چارچوب سنت فکری چپ­نو جای می­گیرد. آگامین در این کتاب می کوشد با تفکر درباره زبان به‌درون سیاست نظری و عملی گام بردارد و از این طریق مفاهیم بنیادین سیاست غرب را به چالش بکشد و اجتماع­آینده (موردنظر خود) را از دل تجربۀ ناب­زبانی بنا نهد. به عقیدۀ آگامبن نوعی شکاف و دوگانگی در سنت­سیاسی و فلسفی غرب وجود دارد که ناشی از دوگانگی­های «فونه» (صوت یا آوای­طبیعی و حیوانی) و «لوگوس» (کلام دلالت­گر انسانی)؛ حیات طبیعی (زوئه) و حیات­مدنی و سیاسی (بیوس) و در یک کلام دوگانگی میان طبیعت و تمدن است. به‌نظر می­رسد آگامبن به‌دنبال تعریف­جدیدی از زیست­سیاست (زندگی‌سیاسی) است تا از این طریق بتواند جایگاه­طبیعت را در حیات­مدنی و سیاسی بازیابد. آگامبن در این اثر، به‌تقدس زندگی­سیاسی نمی­اندیشد ومی­کوشد تعلقات‌هویتی اشخاص رااز طریق سهیم­کردن آن‌ها در تجربۀ­زبانی و «تکینگی­ موجود هرچه یا هر طور» بازآفرینی کند

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Form-of-life in Giorgio Agamben thoughts: Review of the coming community

نویسندگان [English]

  • Farzad Azarkamand 1
  • Mohmmad Ali Tavana 2

چکیده [English]

The main purpose of the present article, book reviews written by Giorgio Agamben the coming community, philosopher and theorist of contemporary Italian. This effect is one of the leading texts in the field of political philosophy and critical thought, that takes place in  within the framework of the Intellectual tradition New Left. The author, in fact, to who's thinking about language issues, Is trying to pass the language to politics, to challenge The basic concepts of the West's policy, laying the your desired the coming community to basic experience  pure language. He believes There is a duality and gap in political and philosophical tradition of the West, Resulting from the duality of "Foone" (natural and animal sounds or Aqua) and "logos" (word signifies the human), natural life (Zueh) and civil and political life (Bios) and, in a word dichotomy between nature and civilization. seems to be Agamben looking for a new definition of bio politics, So that it can regain the position of the nature of civil and political life. . Agamben's in this work not focuses on the political life of holiness, And seeks to recreate the Egotism of  qualunque identity, Through the it sharing in language experience, and The singularity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Giorgio Agamben
  • the coming community
  • language experience
  • The qualunque
  • New Left. Bio politics
آدورنو، ت. و هورکهایمر، م. (1384). دیالکتیک­روشنگری، ترجمه مراد فرهاد پور و امید مهرگان، تهران: گام­نو.
 آگامبن، ج. (1391). زبان و مرگ در باب­جایگاه­منفیت، ترجمۀ پویا ایمانی، تهران: مرکز. 
آگامبن، ج. a(1389). اجتماع­آینده، ترجمۀ محمدرضا قربانی، تهران: رخ­داد نو.
آگامبن، ج. a(1390). کودکی و تاریخ دربارۀ ویرانی­تجربه، ترجمۀ پویا ایمانی، تهران: مرکز.
آگامبن، ج. b(1389). آپاراتوس­چیست؟ و سایر مقالات، ترجمۀ یاسر همتی، تهران: رخ­داد نو.
آگامبن، ج. b(1390). وسایل­بی­هدف، یادداشت­هایی در باب­سیاست، ترجمۀ امید مهرگان-صالح­نجفی، تهران: چشمه.
آگامبن، ج.a (1394). «زمانی که باقی مانده است» در مصائب معنا، جستارهایی در فیلولوژی، زمان و شعر، تألیف امیر کمالی، چاپ­اول، تهران:اختران.
آگامبن، ج.b (1394). «ک» در مصائب معنا، جستارهایی در فیلولوژی، زمان و شعر، تألیف امیر کمالی، چاپ­اول، تهران: اختران.
اوث ویت، و. (1386). هابرماس: معرفی­انتقادی، ترجمه لیلا جوافشانی و حسن چاوشیان، تهران: اختران.
باتامور، ت. (1380). مکتب­فرانکفورت، ترجمه حسینعلی­نوذری، چاپ­دوم، تهران: نی.
بنیامین، و. (1366). نشانه­ای به رهایی: مجموعه مقالاتی از بنیامین، ترجمه بابک احمدی، تهران: تندر.
تورن، آ. (1380). نقد مدرنیته، ترجمه مرتضی­مردیها، چاپ­اول، تهران: گام­نو.
رویل، ن. (1388). ‍ژاک­دریدا، ترجمه پویا ایمانی، چاپ­اول، تهران:مرکز.
فوکو، م. (1390). تولد زیست­سیاست، درس­گفتارهای کلژ دو فرانس، 1978-1979، ترجمۀ رضا نجف­زاده، تهران: نی.
فوکو،م. (1393). اراده به دانستن، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، چاپ­نهم، تهران: نی.
کوکاتاس، چ. (1390). «یگانگی سرشت بشر و چند گانگی ارزش­ها»، در کتاب فلسفه و جامعه و سیاست، گزیده و نوشته و ترجمه عزت­الله فولادوند، چاپ­دوم، تهران: ماهی.
گیبینز و برومر، ج. آر. (1381). سیاست پست­مدرنیته، ترجمه منصور انصاری، چاپ­اول، تهران: گام­نو.
مارکوزه، ه. (1363). انسان تک­ساحتی، ترجمه محسن مویدی، چاپ­سوم، تهران: امیرکبیر.
معینی­علمداری، ج. (1385). روش­شناسی­نظریه­های­جدید در سیاست (اثبات­گرایی و فرا اثبات­گرایی)، تهران: دانشگاه تهران.
میلز، ک. (1393). فلسفۀ­آگامبن، ترجمۀ پویا ایمانی، تهران: مرکز.
نویمان، ف. (1385). «روشنفکران­در تبعید»، در جامعه­شناسی­انتقادی، به اهتمام پل­کانرون، ترجمه­حسن­چاوشیان، تهران: اختران.
هارلند، ر. (1388). ابر ساخت گرایی، فلسفه ساخت گرایی و پسا ساختار گرایی، ترجمه فرزان­سجودی، چاپ­دوم، تهران: پژ‍وهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
هورکهایمر، م. (1393). سپیده­دمان فلسفه­تاریخ­بورژوایی، ترجمه محمدجعفر پوینده، چاپ­پنجم، تهران: نی.
 
Adorno, T.W.(1973). Negative Dialectics, tra. E.B.Ashton, London: The Continuum International Publishing: London.