نوع مقاله : پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه مدیریت، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

چکیده

مدیریت منابع انسانی به سیاست‌ها، اقدامات، و نظام‌های تأثیرگذار در رفتارها، نگرش‌ها، و عملکرد کارکنان اشاره دارد. در حوزۀ مدیریت منابع انسانی، کتاب‌های مرجع زیادی وجود دارد که هریک به‌دلیلی مشروعیت و مقبولیت مناسبی میان خوانندگان کسب کرده‌اند. کتاب مدیریت منابع انسانی و امور کارکنان، به‌قلم سیدرضا سیدجوادین، از جامع‌ترین کتاب‌هایی است که در زمینۀ مدیریت منابع انسانی به‌رشتۀ تحریر درآمده و ازهمین‌رو سال‌ها به‌عنوان منبع درسی و مأخذ اصلی مطالعه برای آزمون تحصیلات تکمیلی محسوب می‌شده است. در این مقاله، تلاش می‌شود تا با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی با ذکر شواهد و مستندات و برمبنای معیارهای ارزیابی معرفی‌شدۀ شورای نقد و بررسی متون و کتب علوم انسانی، به نقد منصفانه و بدون سوگیری کتاب مذکور پرداخته شود. نقدها از دو نظرگاه شکلی و محتوایی ارائه شدند. بر این اساس، نقاط قوت اصلی کتاب جامعیتِ محتوا، نگرش سیستمی، دیدگاه منسجم و ساختارمند به موضوعات، و سازواری اثر با ارزش‌های اسلامی است. درعین‌حال، این اثر نقاط ضعفی دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به فقدان رویکرد کاربردی و مسئله‌مدار، بهره‌گیری ناکافی از محتوا و روش‌های ارائۀ خلاقانه، روزآمدنشدن موضوعات به‌رغم تجدید چاپ‌های متعددِ کتاب، و شیوۀ ارجاع‌دهی نامناسب اشاره کرد که همۀ آن‌ها درصورت توجه تصحیح‌پذیر است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Critique and Review on the Book Human Resource Management and Personnel Affairs

نویسنده [English]

  • Elham Ebrahimi

Assistant Professor, Management faculty, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran

چکیده [English]

Human resource management refers to policies, actions, and systems that affect employee’s behaviors, attitudes, and performance. In the field of human resource management, there are many reference books, each of which has gained good legitimacy and acceptance for various reasons among readers. The book "Human Resource Management and Personnel Affairs" by Dr. Seyed Reza Seyed Javadin is one of the most comprehensive books written in the field of human resource management and therefore has been considered as a textbook and the main source of study for the graduate entrance exam for many years. In this article, the attempt was to review the book in a descriptive-analytical manner, by mentioning the evidence and documents and based on evaluation criteria which were introduced by the Council for Reviewing Books and Text on Human Sciences. Criticisms were presented from both formal and content perspectives. According to this, on one hand, the main strengths of the book are the comprehensiveness of the content, the systematic approach, the coherent and structured view of the topics, and the compatibility of the work with Islamic values. On the other hand, this work has also some drawbacks, the most important of which are the lack of a practical and problem-oriented approach, insufficient use of content and creative presentation methods, outdated topics despite numerous editions of the book, and weaknesses in the citation method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human Resource Management
  • Human Resource Functions
  • Human Development
  • Formal Criticism
  • Content Criticism
اعرابی، سیدمحمد و دیگران (۱۳۸۷)، استراتژی‌های مدیریت منابع انسانی (بررسی موردی)، تهران: پویند.
اولریش، دیو و دیگران (۱۳۹۶)، شایستگی‌های منابع انسانی، شناخت عمیق تعامل افراد و کسب‌وکار، ترجمۀ مسعود بینش و افشین دبیری، تهران: سازمان مدیریت صنعتی.
دسلر، گری (۱۳۹۸)، مبانی مدیریت منابع انسانی، ترجمۀ علی پارساییان و سیدمحمد اعرابی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
سعادت، اسفندیار (۱۳۹۵)، مدیریت منابع انسانی، تهران: سمت.
سیدجوادین، سیدرضا (1399)، مدیریت منابع انسانی و امور کارکنان، تهران: نگاه دانش.
قلی‌پور، آرین (۱۳۹۹)، مدیریت منابع انسانی (مفاهیم، تئوری‌ها، و کاربردها)، تهران: سمت.
قلی‌پور، آرین و الهام ابراهیمی (۱۳۹۶)، مدیریت ریسک منابع انسانی، تهران: کتاب مهربان.
قلی‌پور، آرین و الهام ابراهیمی (۱۳۹۹)، طبقه‌بندی مشاغل و حقوق و مزایا (مدیریت منابع انسانی پیشرفته)، تهران: کتاب مهربان.
قلی‌پور، آرین و ندا محمداسماعیلی (۱۳۹۶)، استاندارد 34000 تعالی منابع انسانی، تهران: کتاب مهربان.
قلی‌پور، آرین و نیره افتخار (1396)، مدیریت استعدادها: نخبه‌یابی، نخبه‌داری، و نخبه‌پروری، تهران: کتاب مهربان.
قلی‌پور، آرین، ندا محمداسماعیلی، و افشین دبیری (۱۳۹۹)، مدل ۳۴۰۰۰ منابع انسانی (جایزه ۳۴۰۰۰)، تهران: کتاب مهربان.
میرسپاسی، ناصر (۱۳۹۷)، مدیریت استراتژیک منابع انسانی و روابط کار با نگرشی به روند جهانی‌شدن، تهران: میر.
نوئه، ریموند و دیگران (۱۳۹۶)، مدیریت منابع انسانی: کسب مزیت رقابتی، ترجمۀ الهام ابراهیمی، تهران: کتاب مهربان.
 
Armstrong, M. (2018), Handbook of Performance Management: An Evidence-Based Guide to Delivering High Performance, New York: Kogan Page.
Armstrong, M. (2020), Handbook of Strategic Human Resource Management: Improve Business Performance Through Strategic People Management, New York: Kogan Page.
Cuevas-Rodríguez, G., L. Gomez-Mejia and R. Wiseman (2012), “Has Agency Theory Run its Course?: Making the Theory More Flexible To Inform the Management of Reward Systems”, Corporate Governance: An International Review, vol. 20, no. 6.
Dundon, T. and A. Wilkinson (2021), Case Studies in Work, Employment and Human Resource Management, United Kingdom: Edward Elgar Publishing.
Gomez-Mejia, L., P. Berrone and M. Franco-Santos (2014), Compensation and Organizational Performance: Theory, Research, and Practice, New York: Routledge.
Jensen, M. and W. Meckling (1976), “Theory of the Firm: Managerial Behavior, Agency Costs and Ownership Structure”, Journal of Financial Economics, vol. 3, no. 4.
Kay, I. (1991), “Beyond Stock Options: Emerging Practices in Executive Incentive Programs”, Compensation and Benefits Review, vol. 23, no. 6.
Langley, M. (2003), “Big Companies Get Low Marks for Lavish Executive Pay”, The Wall Street Journal.
Noe, R. et al. (2017), Human Resource Management: Gaining a Competitive Advantage, Irwin: McGraw-Hill.
Pffefer, J. and G. Salancik (1978), “The External Control of Organizations: A Resource Dependence Perspective”, CA: Stanford University Press.
Rosen, S. (1981), “The Economics of Superstars”, The American Economic Review, vol. 71, no. 5.
Snell, S. A. and G. W. ‎Bohlander (2014), Managing Human Resources, New Jersey: Cengage Learning.
Stewart, G. L. and K. G. Brown (2019), Human Resource Management, New York: John Wiley & Sons.
Thornton, G. C., D. Rupp and B. J. Hoffman (2014), Assessment Center Perspectives for Talent Management Strategies, New York: Routledge.
Ungson , G. and R. Steers (1984), “The Academy of Management Review”, The Academy of Management Review, vol. 9, no. 2.
Wiseman, R. and L. Gomez-Mejia (1998), “A Behavioral Agency Model of Managerial Risk Taking”, Academy of Management Review, vol. 22, no. 1.