زبان و ادبیات فارسی
قدسیه رضوانیان؛ سیاوش حق جو؛ لیلا درویشعلی پورآستانه
چکیده
هرچند از دوران قاجار تا کنون حدود شصت فرهنگ زبان فارسی عامیانه تدوین شده است، کم‌‌آگاهی فرهنگ‌‌نویسان یا پای‌بندنبودن آنان به اصول فرهنگنویسی در پیکره‌نگاری، نگاه ذوقی و گذشته‌‌نگر آن‌‌ها به زبان عامیانه، نازل‌‌نگری زبان عامیانه دربرابر زبان رسمی، و ترس از ورود واژگان تابوشکن در زبان معیار از سوی سیاست‌‌گذاران فرهنگی ...
بیشتر
هرچند از دوران قاجار تا کنون حدود شصت فرهنگ زبان فارسی عامیانه تدوین شده است، کم‌‌آگاهی فرهنگ‌‌نویسان یا پای‌بندنبودن آنان به اصول فرهنگنویسی در پیکره‌نگاری، نگاه ذوقی و گذشته‌‌نگر آن‌‌ها به زبان عامیانه، نازل‌‌نگری زبان عامیانه دربرابر زبان رسمی، و ترس از ورود واژگان تابوشکن در زبان معیار از سوی سیاست‌‌گذاران فرهنگی باعث شکلگیری فرهنگهای بازاری بسیاری شد و در محافل دانشگاهی نیز بهرسمیت شناخته نشدند. این جستار، از بین شصت فرهنگ موجود، تنها دوازده «فرهنگ واژگان و تعابیر عامیانه» را همسو با معیارهای فرهنگنویسی در علم زبانشناسی کاربردی یافته است، اما باز استفاده از روش کتابخانهای بهجای روش میدانی در گردآوری دادهها و ناقص یا نادرستبودن اطلاعات زیرمدخلی از ضعفهای عمدۀ این دست فرهنگهاست که این جستار به بررسی توصیفی ـ انتقادی متن این فرهنگها میپردازد. بهنظر میرسد، استفاده از پیکره‌نگاری زبان معیار و پیکرهبندی رایانهای میتواند به حفظ و اعتباربخشی علمی این زبان گریزپا بیفزاید.
