تاریخ
رضا شاه ملکی؛ هوشنگ خسروبیگی؛ جمشید نوروزی
چکیده
این پژوهش کوشش خویش را بر آن گمارده است تا از طریق دانش تصحیح و نقد این مجموعۀ منشآتی مربوط به قرن دهم هجری قمری به‌کتابت میرزا محمدصادق ناظم تبریزی (صادقای تبریزی) را موردبررسی قرار دهد و ویژگی‌ها، کاستی‌ها، اهمیت اسناد نسخه، و بینش و روش کاتب را در چهارچوب الگویی معنادار نقد کند. درون‌مایۀ نسخۀ فوق شامل مضامینی چون فرمان‌های پادشاهان، ...
بیشتر
این پژوهش کوشش خویش را بر آن گمارده است تا از طریق دانش تصحیح و نقد این مجموعۀ منشآتی مربوط به قرن دهم هجری قمری به‌کتابت میرزا محمدصادق ناظم تبریزی (صادقای تبریزی) را موردبررسی قرار دهد و ویژگی‌ها، کاستی‌ها، اهمیت اسناد نسخه، و بینش و روش کاتب را در چهارچوب الگویی معنادار نقد کند. درون‌مایۀ نسخۀ فوق شامل مضامینی چون فرمان‌های پادشاهان، اسناد دیوانی، فتحنامهها، و منشآت، و اخوانیات از روزگار سلجوقی تا اوایل صفوی است که تاکنون موردنقد و انتشار قرار نگرفتهاند و میتواند در جای خود به فهم حلقههای مفقودی از تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران و برخی همسایگان یاری رساند. این بررسی، با اتکا بر نسخۀ خطی این اثر و با رویکرد تحلیلی، همراه با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شده است و نشان میدهد که نویسنده در تدوین و چینش منشآت تحتتأثیر فضای سیاسی دورۀ صفویه قرار داشته است. ازآنجاکه آرمان صفویه ایجاد دولتی ملی برپایۀ مذهب رسمی و مرزهای سیاسی تبیین میشود، کاتب نسخه به کتابت اسنادی دست یازیده که در پیوند با جغرافیایی است که صفویان در ترسیم الگوی سرزمینی خود بهدنبال تحقق آن بودند.
