تاریخ
یزدان فرخی
چکیده
پیامبر عظیم‌‌الشأن اسلام (ص) برپایۀ مفاهیم قرآنی همواره پیروان خویش را به وحدت دعوت می‌کرد، اما امت تازه‌بنیاد اسلامی، در اندک روزگاری پس از رحلت پیامبر (ص)، برخلاف آن آموزه‌ها، دچار گسستگی شدند و یکی از برایندهای آن کشتار مسلمانان به‌دست یک‌دیگر بود. ریشه‌های این گسستگی همواره موردتوجه پژوهش‌گران بوده و پژوهش‌های فراوانی ...
بیشتر
پیامبر عظیم‌‌الشأن اسلام (ص) برپایۀ مفاهیم قرآنی همواره پیروان خویش را به وحدت دعوت می‌کرد، اما امت تازه‌بنیاد اسلامی، در اندک روزگاری پس از رحلت پیامبر (ص)، برخلاف آن آموزه‌ها، دچار گسستگی شدند و یکی از برایندهای آن کشتار مسلمانان به‌دست یک‌دیگر بود. ریشه‌های این گسستگی همواره موردتوجه پژوهش‌گران بوده و پژوهش‌های فراوانی هم در این زمینه انجام شده است. هدف این نوشتار ارزیابی انتقادی کتاب پس از پیامبر است که در آن نویسنده درجهت پژوهش‌های پیشین و با روشی متفاوت تلاش کرده است تا جنبه‌های گوناگون مسئله را روشن کند. روش پیش‌برد و انجام پژوهش یادشده تا چه اندازه‌ای درجهت تبیین مسئلۀ پژوهش موفق بوده است؟ به‌نظر می‌رسد که نویسنده، ضمن مراجعه به منابع و پژوهش‌های تاریخی، از عرصه‌هایی چون روان‌شناسی، سینما، داستان‌نویسی، روان‌شناسی، و مردم‌شناسی بهره برده و تلاش کرده است تا ریشه‌های تاریخی بحران کنونی مسلمانان خاورمیانه و به‌ویژه عراق را بررسی کند. نتیجۀ مقالۀ حاضر، که به‌روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است، نشان می‌دهد که اهمیت کتاب موردبررسی بیش از هرچیز در رویکرد بین‌رشته‌ای و شیوۀ بیان متفاوت نویسنده در مواجهه با مسئلۀ پژوهش است که اثر تازه‌ای را پدید آورده است، هرچند دربارۀ برخی دیدگاه‌ها و روش‌های پیش‌برد پژوهش نیازمند بازنگری است.
تاریخ
یزدان فرخی
چکیده
پژوهش دربارۀ وضعیت زنان در روزگار مغول، به‌دلیل دیدگاه متفاوتی که مغول‌ها به جایگاه زنان در سیاست و جامعه داشتند، از زمینه‌های پژوهشی مهم در تاریخ ایران است که توجه برخی از پژوهش‌گران را به‌خود اختصاص داده است. باوجود اهمیت این عرصه در مقایسه با حوزه‌های دیگر، شمار اندکی از پژوهش‌های منسجم و مسئله‌محور در این زمینه انجام شده ...
بیشتر
پژوهش دربارۀ وضعیت زنان در روزگار مغول، به‌دلیل دیدگاه متفاوتی که مغول‌ها به جایگاه زنان در سیاست و جامعه داشتند، از زمینه‌های پژوهشی مهم در تاریخ ایران است که توجه برخی از پژوهش‌گران را به‌خود اختصاص داده است. باوجود اهمیت این عرصه در مقایسه با حوزه‌های دیگر، شمار اندکی از پژوهش‌های منسجم و مسئله‌محور در این زمینه انجام شده و انتشار یافته است. ازاینرو، انتشار کتاب زنان در ایران روزگار مغول، که دراصل رسالۀ دکتری نویسندۀ آن بوده، سزاوار معرفی، بررسی، و ارزیابی است. مدعای نویسنده آن است که درپی کمبود پژوهش‌های «ژرف» در این زمینۀ پراهمیت به آن روی آورده و ازاینرو این مقاله درپی ارزیابی تحقق این هدف در این کتاب است. نوشتار حاضر به‌روش توصیفی ـ تحلیلی و با رویکردی انتقادی به این پرسش میپردازد: دستاوردهای نویسنده تا چه اندازه توانسته است به درک بنیادی و ژرف دربارۀ زنان در ایران دورۀ مغول دست یابد؟ چنین مینماید که نویسنده در دستیابی به هدفهای مشخص خود موفق بوده و گذشته از برخی موارد محتوایی و شکلی، دستاورد و بنیادی استوار را برای پژوهش‌های بیشتر در این زمینه فراهم کرده است.
