زبان و ادبیات فارسی
علی جلالی
چکیده
طبع آثار نویافتة کهن اگر به‌دقت و با اصولی علمی انجام گیرد، راه‌گشای تحقیقات حوزه‌های مختلف دانش خواهد بود اما اگر بی‌‌دقتی در آن راه یابد، خود ره‌زن می‌‌شود و گرهی بر گره‌‌ها می‌‌افزاید. دیوان نرگسی ابهری از این جمله است که بدخوانی‌‌های بسیار در آن راه یافته است و محقق ادبی نمی‌‌تواند بهرة لازم را از آن ببرد. مصحح این دیوان، ...
بیشتر
طبع آثار نویافتة کهن اگر به‌دقت و با اصولی علمی انجام گیرد، راه‌گشای تحقیقات حوزه‌های مختلف دانش خواهد بود اما اگر بی‌‌دقتی در آن راه یابد، خود ره‌زن می‌‌شود و گرهی بر گره‌‌ها می‌‌افزاید. دیوان نرگسی ابهری از این جمله است که بدخوانی‌‌های بسیار در آن راه یافته است و محقق ادبی نمی‌‌تواند بهرة لازم را از آن ببرد. مصحح این دیوان، گاه در ضبطهای مختار، وزن عروضی را که از اولیات شعر کهن پارسی است نادیده میگیرد و گاه معنا را فدای ضبط مشکوک میکند و صورتی بیمعنا پیش چشم مخاطب قرار میدهد. در این بین، خطاهای نگارشی نیز مانعی برسر راه فهم سخن نرگسی میشوند. نوشتار حاضر ضعفها و خطاهای این تصحیح را نشان میدهد و لزوم بازنگری در چاپ دیگر آن را خاطرنشان میکند.
