زبان و ادبیات عربی
طیبه امیریان
چکیده
ارزیابی ترجمه براساس الگوهای ترجمهشناختی معیاری برای توصیف کارکرد ترجمه در زبان مقصد با حفظ ادبیات و دریافت معنای زبان مبدأ است. اعتبار ترجمۀ یک اثر هم با آگاهی موشکافانه از کاستیها و ویژگیهای مثبت آن طبق اصول الگوهای ارزیابی ترجمه سنجیده و بازنمایی میشود. آنتوان برمن که مدار نظرگاه ترجمهشناسی وی بر متن مبدأ استوار است، از ...
بیشتر
ارزیابی ترجمه براساس الگوهای ترجمهشناختی معیاری برای توصیف کارکرد ترجمه در زبان مقصد با حفظ ادبیات و دریافت معنای زبان مبدأ است. اعتبار ترجمۀ یک اثر هم با آگاهی موشکافانه از کاستیها و ویژگیهای مثبت آن طبق اصول الگوهای ارزیابی ترجمه سنجیده و بازنمایی میشود. آنتوان برمن که مدار نظرگاه ترجمهشناسی وی بر متن مبدأ استوار است، از دوازده محور کژکارکردی میان زبان مقصد و مبدأ با نام گرایشهای ریختشکنانه یا «عوامل تحریف و تغییر» سخن بهمیان میآورد. طبق این نظریه، هرچه تعداد گرایشهای تغییردهنده در فرایند ترجمه بیشتر باشد، به همان میزان مترجم متن اصلی را تحریف کرده است. در این پژوهش، با دیدگاه گرایشهای ریختشکنانۀ برمن مبنیبر احترام به متن بیگانه و دیگری، برگردان عربی رمان چشمهایش بزرگ علوی را با عنوان عیناها از احمد موسی بررسی شده است. تمرکز عمدۀ این پژوهش بررسی گرایشهای غالب تغییر متن بهقلم مترجم با ذکر شواهد و ترجمۀ پیشنهادی است. یافتههای پژوهش شش گرایش از دوازده مؤلفۀ ریختشکنانۀ برمن را تأیید میکند و نشان میدهد که مترجم برحسب ذوق خویش و ناآشنایی با دامنۀ اطلاق واژهها در زبان فارسی در ترجمه تصرفاتی کرده و به متن مبدأ وفادار نبوده است.