چکیده تاکنون در زبان فارسی کتابهای گوناگونی با عناوینی چون ضربالمثلهای زبان فارسی، امثال و حکم فارسی، فرهنگ عوام، اصطلاحات زبان فارسی، فرهنگ لغات عامیانه، فرهنگ امثال فارسی، زبان کوچه، و غیره تألیف شده است. به طور کلی، از نقصانها و اشکالهای اساسی و مهم در نگارش این گونه کتابها تفکیکنشدن انواع گونههای ادبی ...
بیشتر
چکیده تاکنون در زبان فارسی کتابهای گوناگونی با عناوینی چون ضربالمثلهای زبان فارسی، امثال و حکم فارسی، فرهنگ عوام، اصطلاحات زبان فارسی، فرهنگ لغات عامیانه، فرهنگ امثال فارسی، زبان کوچه، و غیره تألیف شده است. به طور کلی، از نقصانها و اشکالهای اساسی و مهم در نگارش این گونه کتابها تفکیکنشدن انواع گونههای ادبی مشابه، یا به تعبیر دیگر، تفکیکنشدن انواع گوناگون عبارتهای زبانی و خلط آنها با یکدیگر است. بهنظر میرسد دلیل اصلی این مسئله، مطرحنشدن «علم فرازیولوژی» به عنوان شاخة مستقلی از علم زبانشناسی در بین زبانشناسان فارسیزبان باشد. بر همین اساس، عبارتهای زبانی اشارهشده و گونههای مشابه آنها در زبان فارسی اغلب از دیدگاه فرهنگشناسی، فولکلورشناسی، سبکشناسی، ادبیاتشناسی، مردمشناسی، و غیره بررسی شده و طبعاً صاحبنظران هریک از این رشتههای علمی با نگاه ویژهای که مخصوص آن رشته است عبارتهای زبانی ذکرشده را ارزیابی کرده و هریک از آنان فقط به جنبههای خاصی از آن عبارتها توجه کردهاند. در این کار تحقیقی بر آنیم تا ضمن نقد فرهنگ امثال و حکم روسی ـ فارسی مشکلاتی را که به سبب مطرحنشدن علم «عبارتشناسی» ـ بهمنزلة علمی مستقل در زبان فارسی ـ بر سر راه فرهنگنویسان و پژوهشگران این حوزه قرار دارد بررسی کنیم. این پژوهش به روش کتابخانهای انجام گرفته و درنهایت، علم عبارتشناسی به عنوان معادل فارسی به جای علم فرازیولوژی پیشنهاد شده است.
