نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• ابراهیم صالح آبادی ¹
• جواد علی آبادی ²

¹ استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

² مربی گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

ساعی در کتاب خویش مدعی است که شواهد تجربی بر تراکم منابع قدرت در ایران دلالت دارد. بنابراین تلاش دارد تا توزیع تراکم قدرت در دولت‏های بعد از انقلاب را تبیین کند. او مدعی است که تراکم قدرت به‏مثابۀ معلول زیرمجموعۀ ترکیب شروط علی طبقۀ اجتماعی نخبگان سیاسی و تجربۀ مناصب دارای قدرت در دیوان‏سالاری حکومتی است. وی با خودداری آگاهانه از سوابق پژوهش و با استفاده از رویکرد ترکیب‏گرایانۀ تحلیل متغیرمحور و موردمحور، تحقیق خود را به‏صورت تطبیقی و ناظر بر رابطۀ مجموعه‏ای به‌انجام می‏رساند. جدا از اعوجاجاتی که بر بخش نظری و روشی کتاب حاکم است، مهم‏ترین آسیب کتاب بی‌توجهی به تاریخ و روندهای منحصربه‏فرد ایران است. او دقت نمی‏کند که چرخش نخبگان در نظام‏های سیاسی باثبات و مستحکم، که دچار تلاطم و دگرگونی رادیکال، انقلابی، و جنگ تحمیلی نشده‏اند، قابل‌کاربرد است، نه درمورد نظام سیاسی ایران که به علل و دلایلی موضوع مناسبی برای چرخش نخبگان نیست. برخلاف نظر ساعی، واقعیت این است که روحانیون در کابینۀ دولت‏ها حضور کمی دارند. فرمت رساله‏ای کتاب، اشکالات املایی (تایپی)، انشایی، نگارشی، صوری و شکلی، و نام بی‏مسمای کتاب از آسیب‏های کتاب است.

کلیدواژه‌ها

• قدرت
• نخبگان
• طبقات
• کابینه (دولت)
• ایران

موضوعات

• علوم اجتماعی

عنوان مقاله [English]

Reviewing and Criticizing the Book Post-Revolutionary Political Elites: A Class Analysis of Elite Turnover in Iran

نویسندگان [English]

• Abrahim Salehabadi ¹
• Javad Aliabadi ²

¹ Assistant Professor, Department of Social Sciences, Payam Noor University, Tehran, Iran

² Instructor of the law department, Payam Noor University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Saei claims in his book that empirical evidence indicates the concentration of power sources in Iran; therefore, he tries to explain the distribution of power concentration in post-revolution governments. He claims that the concentration of power as a disability is the combination of the social class conditions of the political elites and the experience of powerful positions in the government bureaucracy by consciously refraining from research records and using the combinational approach of variable-oriented and case-oriented analysis. He conducts his research in a comparative manner and observes the relationship of a set. There are many mistakes in the theoretical and methodological parts of the book. The most important drawbacks of the book is the lack of attention to the unique history and trends of Iran. He does not pay attention to the fact that the circulation of elites is applicable in political systems that have not undergone radical, revolutionary, and war-imposed turmoil and transformation, and it is not appropriate in the case of Iran. Saei believes that the clerical stratum has a lot of power in the government. Contrary to his opinion, the fact is that clerics have a small presence in government cabinets. The thesis format of the book, spelling (typography), composition, writing, appearance and shape problems, and inappropriate name of the book are some of the book's disadvantages.

کلیدواژه‌ها [English]

• Power
• Elites
• Classes
• Cabinet (government)
• Iran