نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 استاد زبان و ادبیات روسی دانشگاه تهران
2 کارشناس‌ارشد زبان و ادبیات روسی دانشگاه تهران
چکیده
آمال و آرزوهای انسان همواره امیدبخش زندگی و راه آینده بوده اند، چرا که آدمی بدون امید و آرزو قادر به ادامۀ حیات خویش نیست. این موضوع که جزئی جدانشدنی از زندگی انسان است، در ادبیات نیز نمود پیداکرده است. در نمایشنامۀ "مرغ دریایی" که آن را شخصیترین اثر چخوف می نامند، ما با قهرمانانی روبه رو هستیم که آرزوها و آرمان های والایی در سر دارند، آن ها به خوبی از ایده آلهایشان سخن می گویند و رویای زندگی بهتری را در سر می پرورانند، اما تلاشی برای دست یافتن به خواسته ها و اهدافشان نمی کنند. در این اثر، چخوف از یکسو به توصیف انسان هایی می پردازد که توانایی رویارویی با حقیقت زندگی را ندارند و تسلیم سرنوشت می شوند، و از سوی دیگر قهرمانی را توصیف می کند که باوجود تمام رنج ها و ناکامی ها، از پای نمی نشیند و راه خود را به سوی خوشبختی و پیروزی پیدا می کند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
A Review on the Play "The Seagull"
نویسندگان [English]
- janolah karimi Motahhar 1
- Mehrnoush Shabani 2
1 Professor, University of Tehran
2 MA in Russian Language and Literature, University of Tehran
چکیده [English]
Human’s aspirations and wishes have been always promising to the life and future because human without hope and wish is not able to continue the life. This is an intrinsic part of human life that has been appearing in the literature, too. In the play "The Seagull" which has been called the most personal art work of Chekhov, we faced to heroes who have high wishes and aspirations in their mind; they talk about their ideal very well and dream a better life, but do nothing to achieving the desired objectives. In this play, Chekhov also describes human beings who do not have the ability to face the truth and the life and accept their fate, but on the other hand, he describes heroes who by all the suffering and setbacks of life do not stop and find their way to happiness and victory.
کلیدواژه‌ها [English]
- Chekhov
- The Seagull
- Wish
- Hope
- Despair
)